Fajansernia, fr., fabryka wyrobów fajansowych.
Fajansowy, fr., zrobiony z fajansu.
Fajczany, nm., przym. od Fajka.
Fajczarnia, Fajkarnia, nm., pokój do palenia fajek przeznaczony; stojąca na ziemi podstawa, na której stoi dobór fajek na długich cybuchach (fig.).
Fajczarz, Fajkarz, nm., namiętny palacz fajki.
Fajeczka, nm., zdr. od Fajka.
Fajer, nm., dosłow. ogień; zapał, gorliwość; mieć w głowie f. = być pijanym; dać f-u = obić.
Fajerant, nm., koniec dnia roboczego u rzemieślników; odpoczynek po pracy.
Fajerka, nm., krążek żelazny, pokrywający otwór w kuchni angielskiej (fig.); naczynie z węglem rozżarzonym (do kadzenia); piecyk przenośny do grzania kolb do lutowania (fig.).
Fajerkasa, mn., opłata ubezpieczeniowa od ognia; asekuracja wypłacana po pożarze ubezpieczonemu.
Fajerwerk, nm., ogień sztuczny; przen., efekt sztuczny; chwilowy wybuch uczucia; f-ki dowcipu = iskrzące dowcipy.
Fajerwerkarz, nm., ten, co urządza fajerwerki, pirotechnik.
Fajerwerkier, nm., podoficer w artylerji.
Fajfer, nm., grający na piszczałce; odmiana gołębia.
Fajfoklok, ang., dosł. piąta godzina; popołudniowe przyjmowanie gości.
Fajka, nm., (zdr. Fajeczka), przyrząd do palenia tytuniu; lulka, cybuch z lulką (fig.).
Fajla, nm., pilnik drobno nasiekany.
Fajn, Fein, nm., czysty, wyborowy, przedni, wytworny, piękny, delikatny; dobrze, doskonale, wytwornie.
Fajngold, nm., czyste złoto.
Fajnować, nm., oczyszczać metale za pomocą topienia; kłamać, oszukiwać.
Fajnzylber, nm., czyste srebro.
Fajt! wykrz. oznaczający szybki zwrot a. przewrócenie się, przewinięcie się; szust! myk! klap! brzdęk! bęc! rym! buch!
Fajtać — p. Fajtnąć.
Fajtłapa, utykający na nogi, mający krzywe nogi, koszlawiec; niezgrabjasz, niedołęga, niezdara.
Fajtnąć, nied. Fajtać, machnąć, kiwnąć, zabujać, zakołysać; przewrócić się, fiknąć.
Fajtuś, głuptas, błazenek.
Fakcik, łć., fakt małoznaczny; drobne zdarzenie.
Fakcja, łć., stronnictwo, zwłaszcza polityczne, partja, poplecznicy, koterja; niezgoda, rozruch, spisek, zmowa, knowanie, konszachty.
Fakcjonista, łć., tworzący stronnictwa, fakcje; wichrzyciel, burzyciel, podżegacz, agitator.
Fakcyjka, zdr. od Fakcja, koteryjka, partyjka, małe stronnictwo.
Fakcyjność, łć., stronniczość.
Fakcyjny, fr., przym. od Fakcja (f. zatarg).
Fakielcug, nm., pochód, korowód z pochodniami w celu uczczenia kogo.
Fakieltanc, nm., taniec z pochodniami.
Fakir, arab., mnich muzułmański (w Indjach), umartwiający ciało, pokutnik hinduski (fig.).
Faksy, (-ów), nm., wykrzywianie twarzy, miny; w szew. deseń kolorowy na podeszwie.
