Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/318

Ta strona została skorygowana.

Fasola, łć., roślina uprawna, jadalna, z rodziny motylkowych, o pożywnych nasionach, (fig.).

Fasolka, zdr. od Fasola; gatunek fasoli delikatnej, soja.

Fasoł, nm., kłótnia, swary; troska, mozoł.

Fason, fr., forma, model, krój, kształt, sposób; forma kapelusza damskiego, zrobiona ze sztywnego materjału, mająca być pokrytą i ubraną; f-y = ceremonie, formy etykietalne.

Fasonować, fr., nadawać fason, kształtować, urabiać.

Fasować, nm., co w co, co czym = ładować, napełniać, napychać, pakować; ubijać, zatykać; z większej ilości brać częściowe porcje.

Fast, łć., duma, pycha.

Fastryga, czes., jeden z szerokich ściegów tymczasowych, któremi się przypasowuje dwa kawałki tkaniny w czasie roboty krawieckiej; nić, na takie ściegi użyta.

Fastrygować, czes., sczepiać fastrygami przed ostatecznym zeszyciem; f. ś., żart. fatygować ś.

Fasulec, nm., jeden z rzemyków w uprzęży konia, idących od kantaru do chomąta, miarkujących ruchy konia głową (fig.); narzędzie do ubijania piasku w skrzyniach odlewniczych (fig.); drąg do zatykani a otworu spustowego pieca hutniczego.

Faszerować, Farszować, fr., nadziewać, przekładać farszem, nadzieniem.

Faszyna, fr., wiązka chróstu, gałązek obciętych, używanych przy budowaniu tam brzegowych, do zawalania rowu przy szturmie, do naprawy dróg i t. p. (fig.).

Faszynować, fr., zatykać, okładać f-ną.

Fata, łć., wypadki losowe.

Fatalista (forma żeńs. Fatalistka), łć., człowiek, wierzący w fatalność, w przeznaczenie; zachowujący się biernie wobec dopuszczeń losu.

Fatalistyczny, łć., przym. od Fatalizm; zgubny, nieszczęsny, krytyczny, zły, nieuchronny, nacechowany fatalizmem.

Fatalizm, łć., wiara w przeznaczenie, w los nieuchronny, prodestynacja, konieczność, nie dająca się usunąć, fatalność.

Fatalność, łć., — p. Fatalizm; niepomyślny zbieg okoliczności, nieuniknione przykre zdarzenie, nieszczęście, prześladowanie losu, los nieszczęśliwy, fatum.

Fatalny, łć., stanowiący o losie; z góry przeznaczony, nieuchronny; nieszczęsny, zgubny, krytyczny, feralny, fatalistyczny (dzień f.); haniebny, okropny, kaduczny, piekielny, nieznośny, niemożliwy (bruk, krój f.).

Fatałach, tur., szmat, gałganek, rupieć, szpargał; częś. żart. Fatałaszek, częś. w lm. f-ki drobnostka, drobiazg, fraszka, grat bez pożytku; zgręzy, męty, płatki pływające, farfocle.

Fatamorgana, wł., ułudny obraz optyczny, zjawiający się w powietrzu wśród pustyń a. na morzu, jako odbicie oddalonych przedmiotów, miraż (fig.); przen., odbicie się w myśli, w pamięci, w sercu.

Fatermerder, nm., wysoki kołnierzyk męski zachodzący na brodę (dawniej noszony).