Fatersztul, nm., fotel.
Fatum, konieczność, przeznaczenie, los, fatalność, nieszczęście, los nieprzyjazny.
Fatyga, fr., trud, utrudzenie, zmęczenie, znużenie; trud łaskawie, dobrowolnie podjęty, usługa.
Fatygant, łć., żart. mężczyzna oddający ustawicznie usługi kobiecie; mężczyzna na utrzymaniu.
Fatygować, łć., trudzić, męczyć, nużyć, utrudzać, narażać na fatygę; f. ś.. trudzić ś., męczyć ś. chodzeniem, ruchem; przybyć łaskawie; zadać sobie fatygę, trud.
Faun, łć., rzymski bożek leśny (w mit. greck. — Pan (fig.).
Fauna, łć., ogół zwierząt pewnej okolicy.
Faustrecht, nm., prawo pięści.
Fawoni (-ego), łć., wiatr zachodni.
Fawor, łć., łaska szczególna, względy, przychylność, poparcie; F. a. Fabor, Fafor, wstążka u kołnierzyka, tasiemka.
Faworek, fr., lekkie ciasto karnawałowe, słodkie i kruche, pieczone na smalcu a. maśle, chróst; barwne wstążki u koszuli w krakowskim stylu.
Faworyt, fr., ulubieniec, pieszczoch, gagatek, kanak, kochanek; w lm. f-ty, zarost na obu policzkach, baki, bakiembardy, bokobrody (fig.).
Faworytalny, fr., ulubiony.
Faworytka, fr., ulubienica, pieszczoszka.
Faworytyzm, łć., nadmierne uleganie osoby, zajmującej wysokie stanowisko, wpływom swoich ulubieńców.
Faworyzacja, łć., okazywanie komu szczególnej życzliwości.
Faworyzować, łć., otaczać szczególnemi względami, łaską, protegować.
Faza, gr., odmiana pewnego zjawiska, różny stopień rozwoju zjawisk, perjodycznie wracających; okres, zmiana, kolej, stadjum, zwrot, stan przejściowy; odmiana księżyca, lunacja; fr., kant spadzisty okładki książkowej; w stolar. zebranie kantu na f-ę = na półokrągło.
Fazenda, — p. Hacjenda.
Fazender, port. właściciel fazendy, plantator kawy w Brazylji.
Fazować, fr., zbierać, ścinać kanty, brzegi na fazę.
Fąfel, fr., smark z nosa; smarkacz, dzieciuch, berbeć, pędrak.
Fąfry, fr. — p. Fonfry.
Fe! Fi! pfe! wykrz., oznaczający wstręt, obrzydzenie, nieładnie! brzydko!
Feb, Febus, grecki bożek słońca, Apollo; przen. słońce.
Feblik, fr., słabość, skłonność.
Febra, łć., zimnica, choroba objawiająca się perjodyczną gorączką i ziębieniem; przen. dreszcz, drżączka, mrowie, ciarki, wstręt, namiętność, pasja.
Februarius łć., luty.
Febryczny, Febrowy, łć., przym. od Febra, mający objawy febry, gorączkowy.
Fecesy, Fekalja, łć., odchody ludzkie, kał, ekskrementy.
Fechtmistrz, nm., nauczyciel fechtunku; szermierz.
Fechtować ś., nm., uprawiać fechtunek, szermować, kształcić ś. w robieniu rapirem, pałaszem, szpadą, floretem.
Fechtunek, nm., fechtowanie ś.; sztuka robienia bronią białą, szermierka.
Fechty, nm., różne sztuki i fortele przy fechtowaniu się.
Fecjał, łć., kapłan rzymski, który w imieniu państwa wypowiadał wojnę i zawierał pokój.
