Antropocentryzm gr., pogląd uznający człowieka za punkt ciężkości wszechświata, za cel i rację bytu świata.
Antropofag gr., ludożerca.
Antropofonika gr., w językozn. fizjologja mowy ludzkiej.
Antropognozja gr., człowiekoznawstwo.
Antropolit gr., szkielet skamieniały człowieka pierwotnego.
Antropologiczny przym. od Antropologja.
Antropologja gr., historja naturalna człowieka.
Antropometrja gr., pomiary zdejmowane z ciała ludzkiego w celach naukowych, lub sądowo-policyjnych.
Antropometryczny przym. od Antropometrja.
Antropomorfizm gr., uosobienie bóstwa w postaci człowieka.
Antropozofja gr., nauka o człowieku z punktu widzenia filozofji.
Antychryst, przeciwnik Chrystusowy, fałszywy Chrystus; przen. kusiciel, bezbożnik, zły duch.
Antycyklon, rodzaj b. silnego śrubowo-wirowego wiatru, wiejącego od środka wiru.
Antycypacja łć., uprzedzanie faktów; pobór lub wypłata przed terminem: w retoryce = uprzedzenie.
Antycypować łć., uprzedzać; z góry sąd wydawać.
Antydatować błędnie, zamiast Antedatować.
Antydot łć., odtrutka, przen. środek przeciwdziałający.
Antyfebryna, ciało krystaliczne, otrzymywane z aniliny i kwasu octowego, używane jako środek lekarski przeciwgorączkowy.
Antyfona gr., śpiew nabożny kapłana i ludu lub dwóch chórów kościelnych naprzemian.
Antyk łć. rzeźba starogrecka lub starorzymska, przedmiot starożytny, zabytek; przen. żart. dziwak, trzymający sie dawnych mód, dawnych zwyczajów.
Antykatolicki, przeciwny, sprzeciwiający się zasadom katolicyzmu.
Antykwa łć., zwyczajne czcionki łacińskie (nie ukośne).
Antykwarjat, dział (księgarski) dawnych a rzadkich książek, przedmiotów antykwarskich; sklep takichże książek i przedmiotów.
Antykwarjusz a. Antykwarz łć., znawca starożytności, dawnych zabytków; starożytnik, handlujący dawnemi zabytkami; handlujący staremi lub rzadkiemi książkami.
Antykwarnia, księgarnia starych lub używanych książek.
Antykwarstwo, proceder antykwarski.
Antykwarski, starożytniczy.
Antykwarz — p. Antykwarjusz
Antylopa, zwierzę przeżuwające, o ciele wysmukłem, o rogach pustych, szablastych lub zagiętych (kozica, gnu, ob.) (fig.).
Antymon, rodzaj minerału kruchego z metalicznym połyskiem.
Antymonarchista gr., przeciwnik rządu monarchicznego.
Antynomja gr., sprzeczność praw; sprzeczność z prawem; fil. sprzeczność pomiędzy czystym rozumem i rozsądkiem (Kant).
Antypapież, papież nieprawy, obrany przez mniejszość kardynałów.
Antypatja gr., odraza, wstręt, niechęć.
Antypatyczny, niesympatyczny, budzący wstręt, odrazę, wstrętny.
Antypiryna gr., ciało krystaliczne, związek węgla, używane jako lekarstwo od bólu głowy i gorączki.
