Federacja, łć., połączenie, związek kilku samoistnych prowincji, miast, krajów, państw, tak, aby tworzyły na zewnątrz jedną polityczną całość.
Federalista, łć., zwolennik federacji, federalizmu.
Federalizacja, łć., dążenie ludów, krajów do połączenia się na zasadach federalizmu.
Federalizm, łć., ustrój państwowy oparty na federacji; kierunek polityczny dążący do federacji; system wolnego związku krajów.
Federalny, łć., związkowy.
Federpusz, nm., herb, kita, pióropusz na przyłbicy, na szyszaku (fig.).
Federwajs, nm., biel talkowa, talk w proszku, wsypywany w rękawiczki, w obuwie, aby łatwiej wchodziły.
Feerja, fr., sztuka sceniczna, w której główną treścią są dekoracje, czarodziejskie zmiany, balet, ubiory i t. p.
Fefer, nm., żart. pieprz; przen. zadać komu f-u = dokuczyć mu; dam ja ci f-u = dam ja tobie! nauczę cię! popamiętasz mię!
Fejleton, — p. Feljeton.
Fekalja, łć., blp. — p. Fecesy.
Fel, kolor skóry, maść.
Felajza, nm., podróżna torba skórzana, tłumoczek, mantelzak.
Felc, nm., spojenie na zakładkę, odpowiednie nacięcie brzegów drzewa dla spojenia; pasek płótna łączący wewnątrz okładkę książki z forzecem; zakładka, żłobek, rowek, p. Falc.
Felcech, nm., pas na którym wisi szabla, pendent (fig.).
Felcować, nm., spajać na zakładkę, wklejać felc.
Felczer, nm., wykonawca chirurgji niższej, cyrulik, balwierz.
Feldcechmistrz, Feldcajgmajster, nm., główny naczelnik artylerji.
Feldfebel, Feldwebel, nm., sierżant, najstarszy podoficer w kompanji piechoty.
Feldjeger, nm., kurjer rządowy, goniec wojskowy.
Feldmarszałek, nm., marszałek polny (najwyższa ranga wojskowa).
Feldszpat, Feldspat, nm., szpat polny, pospolity minerał, składający się z glinki, krzemionki i potażu (wapna lub sody), skaleń.
Feldwach, nm., warta, placówka.
Feler, nm., wada, brak, uszkodzenie, skaza; omyłka, błąd; defekt; kalectwo, ułomność.
Felerowaty, nm., przym. od Feler, wadliwy, defektowy, mający pewne wady, braki; wybrakowany, wysortowany.
Felicjanki, zakonnice św. Feliksa z regułą kapucynów.
Felicytacja, łć., życzenie szczęścia, powinszowanie.
Feljeton, Fejleton, fr., odcinek dziennika, w którym mieszczą się utwory beletrystyczne oraz sprawozdania i krytyki z dziedziny sztuki i literatury.
Feljetonista, fr., autor feljetonu, piszący feljetony.
Feljetonowo, fr., pisać w sposób nie wyczerpujący przedmiotu, w sposób ulotny.
Feljetonowy, fr., przym. od Feljeton; styl f. = lekki, barwny, potoczysty, błyskotliwy.
Fellah, arab., wieśniak, rolnik, wieśniak w Egipcie.
Felonja, łć., w dawnym prawie lennym: zdrada, złamanie wiary; w prawodawstwie angielskim: zbrodnia polityczna.
Feloplastyka, gr., sztuka wyrabiania figur i obrazów plastycznych z drzewa korkowego.
Felpa, wł., tkanina jedwabna z włosem długim, podobna do plu-
