Festyn, fr., Fest, łć., uroczystość, uroczysta uczta, wielka zabawa publiczna, święto.
Feta, fr., uczta, biesiada, stypa.
Feteć, w., tasiemka czerwona, wstążka u ubrania; gałgan, strzęp.
Fetfa, Fetwa, arab., dekret sądowy w Turcji.
Fetor, łć., smród, odór, woń przykra.
Fetować, fr., raczyć, częstować, podejmować hojnie, ugaszczać.
Fetysz, fr., przedmiot czczony jako bóstwo u niektórych ludów Afryki, bałwan.
Fetyszyzm, fr., cześć oddawana fetyszom, bałwochwalstwo.
Feu, fr., (fö), oddzielne wynagrodzenie aktorów7 za każdy występ, oprócz stałej płacy.
Feud, — p. Feod.
Fez, Fezka, tur., czerwony kołpaczek turecki z czarnym chwastem (fig.).
Fędesiekl, fr., (fin de sieècle) koniec stulecia, schyłek 19 wieku.
Fędesieklista (forma żeńs. Fędesieklistka), fr., schyłkowiec, degenerant.
Fi! — p. Fe!
Fibra, łć., włókno, włókno mięśni; cewka nerwowa; cienka płytka kauczuku rogowego, stanowiąca materjał izolacyjny w elektrotechnice.
Fibroina, łć., związek organiczny, stanowiący ważną część składową jedwabiu, nici pajęczych, gąbek.
Fibrylla, łć., włókienko mięsne.
Fibryna, łć., włóknik krwi, substancja białkowata, powstająca przy krzepnięciu krwi.
Fibula, łć., sprzączka (fig.).
Fichteanizm, filozofja Fichtégo.
Ficlauz, nm., mały gatunek ptaka bekasa.
Fideikomis, łć., majątek, spadek lub zapis, powierzony komu dla oddania osobie trzeciej; pełnomocnictwo; majorat.
Fideikomisarjusz, łć., osoba, której powierzono fideikomis.
Fidejusor, łć., poręczyciel.
Fidejusoryczny, łć., poręczony wierzytelnością czyją; poręczony przez osobę godną zaufania.
Fidelis, łć., powiernik, faworyt.
Fidrygans, nm., kręcicki, wiercipięta (forma żeńs. Fidrygantka), wietrznik, trzpiot, fircyk; niezwykły skok, sztuka, łamaniec.
Fidybus, Filipus, nm., zwitek papierowy do zapalania fajki (fig.).
Fifik, nm., chytrze, przebiegle.
Figa, łć., — p. Figowiec; owoc figowca; układ palców, polegający na wetknięciu palca wielkiego pomiędzy palce: wskazujący i serdeczny, oznaczający drwiącą odmowę, zaprzeczenie (fig.), figus; f. marynowana a. f. z makiem = nic zgoła; pokazać komu f-ę = odprawić go z niczym; osoba a. rzecz mała, maleństwo.
Figarnia, łć., cieplarnia na drzewa figowe, hodowla drzew figow.
Figaro, fr., żart. cyrulik, fryzjer; staniczek damski (bez rękawów), otwarty, wkładany na stanik od sukni (ob. Bolero).
Figiel, Figlas, psota, pustota, psikus, szpas, w lm. zbytki (spłatać figla, psie figle go się trzymają); sztuka, łamaniec, sus, skok (małpa stroi figle, wyuczył psa wielu figlów); sztuka magiczna (co f. to grosz, f. migiel); f. a. f. mądrości = sztuczka, wybieg, wykręt, fortel, podstęp; f. a. figlas ozdóbka dowcipna, dodatek dziwaczny, ogonek fantastyczny przy podpisie, zakręt, zakrętas, wykrętas, deseń zawiły, w lm. f-sy esy — floresy;
