Finfa, Fimfa, puszczenie komuś dymu rurką pod nos; niegrzeczność lekceważąca, obraza, przytyk, przymówka arogancka; podkop w celu zniszczenia robót podziemnych nieprzyjacielskich.
Fingować, łć., podrabiać, fałszować.
Finis, łć., koniec, zakończenie,
Finisz, ang., w wyścigach: rozwinięcie największej szybkości w ostatnim biegu; świetne zakończenie biegu.
Finta, wł., w fecht. zamach pozorny; zmyślenie, udanie, fortel.
Fiok, wł., lok, pukiel; pretensjonalne przystrojenie głowy kobiecej; chwast, kutas, jako ozdoba u koni.
Fiokować ś., wł., ubierać się w fioki, stroić ś., elegantować ś. śmiesznie, przesadnie.
Fioritura, wł., przyozdabianie (umiejętne) śpiewu; ozdoby, pasaże (w muzyce).
Firajza, nm., narzędzie do żłobienia kanciastych dziur w piaśście koła.
Firanka, nm., zasłona gęsta a przezroczysta, zwłaszcza u okna, kotara, w 2-ch połowach wisząca przy oknie; przen., żart. rzęsy; strzępy, wiszące u ubrania.
Fircyk, nm., modniś, trzpiot, wiercipięta, letkiewicz, pustak.
Fircykowaty, nm., zakrawający na fircyka, trzpiotowaty, postrzelony.
Fircynela, kobieta płocha, lekkomyślna.
Firet, nm., w drukarstwie: czcionka bez znaku, służąca do oddzielania od siebie liter lub wyrazów, równa grubością szerokości pisma, czwartnik.
Firleje nm., blp., figle, żarty, kpiny; świecidełka; zabawki; stroić f. = robić głupstwa, szaleństwa, dokazywać; stroić z kogo f. = żartować, kpić, szydzić.
Firletka, nm., roślina z rodziny lepnicowatych (fig.).
Firma, wł., miano handlu, przedsiębiorstwa, jego urzędowa nazwa, złożona z nazwiska właściciela a. z obranego godła; zakład, handel, oznaczony firmą (stosunki z firmą); przen. sława zasłużona, renoma ustalona (np. uczonego, obywatela kraju i t. p.).
Firmament, łć., sklepienie niebieskie, nieboskłon, niebo.
Firman, Ferman, tur., rozporządzenie piśmienne, rozkaz sułtana tureckiego.
Firmant, łć., użyczający nazwiska swego dla firmy, przedstawiciel firmy.
Firmowy, wł., dotyczący firmy; uczestnik firmy, przedstawiciel i firmy, f. rejestr, ob. Rejestr, f-a spółka: w której każdy uczestnik odpowiada za jej długi całym swoim majątkiem.
Firn, nm., w gieol. śnieg ziarnisty na dolnej granicy wiecznych śniegów.
Firtać ś. — p. Fertać.
Fis, nieod., w muz. nuta f z krzyżykiem; f. major = tonacja majorowa o 6 krzyżykach, f. minor = minorowa o 3 krzyżykach, przen. wziąć kogo na f. = podejść go, oszukać, wyprowadzić go w pole, zadrwić z niego.
Fisharmonja, (zdr. Fisharmonika), gr., instrument muzyczny klawiszowy z miechem i pedałem o tonie organowym (fig.).
Fisis, muz. nuta z z krzyżykiem podwójnym.
Fisk, Fiskus, łć., skarb państwa, skarb publiczny.
Fiskalizm, Fiskalność, łć., system administracyjny nakładania
