wa na głowach i ubraniach kobiet, chwiejąca się przy poruszeniu, cekin.
Flażolet, fr., wysokie tony w skrzypcach a. gitarze, naśladujące flet (fig.); flecik, używany do uczenia ptaków melodji.
Flażyć, padać (o deszczu), f. się = moknąć na fladze, na deszczu, szargać się.
Fląderka, Flonderka, zool., drobny gatunek ryb z rodziny bokopływów (fig.).
Flądra, nm. — p. Flondra; kobieta niechlujna, plucha, flejtuch, szargula.
Flądrowaty, nm., brudny, niechlujny, nieporządny, flejtuchowaty, zaniedbany.
Flebolit, gr., kamień żylny.
Flecik, nm., zdr. od Flet, pikulina, instrument w orkiestrze o tonach wysokich, piskliwych.
Flecista, nm., ten, co gra na flecie.
Flegieton, gr., w mit. rzeka płomieni.
Flegma, gr., śluz, gęsta ciecz, wydzielana przez błony śluzowe; przen. zimna krew, powolność charakteru, obojętność.
Flegmatyczny, gr., powolny, mający zimną krew, nie unoszący się, ospały, rozlazły, obojętny, gnuśny.
Flegmatyk (forma żeńs. Flegmatyczka), człowiek flegmatyczny.
Flegmisty, gr., pełen flegmy; podobny do flegmy, śluzowaty.
Flejca, nm., pędzel malarski z długiego miękkiego włosa do rozprowadzania farb.
Flejtuch, nm., zwitek pakuł, kłak do przybijania naboju w strzelbie, czop, zatyczka; szarpie do opatrunku; knot do przeczyszczania kanału wązkiego (np. cybucha); (zdr. Flejtuszek), niechluj, flądra, brudas, szargula (o mężczyźnie a. o kobiecie).
Flejtuchowaty, — p. Flądrowaty; brudny, niechlujny; flegmatyczny, rozlazły.
Flek, nm., łata (w dachu, w parkanie, w ścianie, w podłodze); warstwa podeszwy na obcasie.
Fleksja, łć., uchylenie, zgięcie, skrzywienie, w gram. nauka o odmianach wyrazów, to jest o deklinacji i konjugacji.
Fleksura, łć., w gieol. zapadnięcie ziemi bez rozerwania warstw, lecz z ich rozciągnięciem, fałda monoklinalna.
Fleksyjny, łć., przym. od Fleksja; f. język = posiadający deklinacje i konjugacje.
Fleron, fr., obwódka rysunkowa z kwiatów.
Flerysta, fr., Florysta, łć., znawca kwiatów, amator; sprzedający kwiaty; robiący sztuczne kwiaty.
Flet, Fletnia, nm., Fletrowers, Flotrowers, fr., instrument muzyczny dęty z rodzaju fujarek (fig.); przykładany w poprzek do ust.
Fletnista, Fletniarz, nm., grający na fletni.
Fletrowers, — p. Flet.
Flibot, fr., okręt dwumasztowy z okrągłą częścią tylną.
Flibustjer, fr., rozbójnik morski, pirat, korsarz; awanturnik.
Fligiel, nm., skrzydło okna, połowa okna.
Fligiel-adjutant, nm., wyższy oficer na służbie adjutanta przy panującym.
Flinta, nm., fuzja, strzelba myśliwska, skałkówka, rusznica.
Flintglas, nm., szkło kryształowe, zawierające ołów, używane zwykle w teleskopach.
