Foljał, Foljant, łć., księga w formacie połowy arkusza, księga in folio, wolumin.
Folje, fr., farby spreparowane w listkach do wycisków introlig.
Foljo, łć., skr. fol., wielki arkuszowy format księgi; arkusz, stronica w księdze handlowej z numerem bieżącym.
Foljować, nm., numerować stronice księgi, paginować.
Folkething, duńs., izba deputowanych w Danji.
Folklor, ang., twórczość ludowa w postaci podań, legiend, baśni, pieśni i t. p., jako materjał do badań naukowych.
Folklorysta, ang., znawca i badacz twórczości ludowej.
Folklorystyka, ang., badanie folkloru.
Folkloryzm, ang., blm., kierunek naukowy i artystyczny, oparty na folklorze.
Folować — p. Foluszować.
Folówka, łć., drzewo, z którego wypalają węgiel.
Folusz, łć., machina do folowania sukna, sukno własnego wyrobu, młyn blecharski.
Folusznik, Folarz, łć., wałkarz sukna, ten, co je foluje, pilśniarz, blecharz sukna.
Foluszować, łć., zbijać, wałkować sukno, aby było grubsze, spilśniać; czyścić sukno, wywabiać z niego plamy; walać, brudzić, zatłuszczać; w górn. napełniać naczynie rudą a. solą; oczyszczać sztolnię ze szlamu; zalewać rzadkim wapnem próżnię murującej się ściany; dopełniać drzewem miejsca próżne palącego się stosu węglarskiego.
Folwarczek, nm., mały folwark.
Folwarczny, Folwarkowy, przym. od Folwark; należący do folwarku, dotyczący folwarku.
Folwark, nm., dwór właściciela ziemskiego z zabudowaniami i gruntami; oddzielna część wsi z zabudowaniami gospodarczemi.
Fołdrować, nm., oskarżać, oczerniać, instygować, procesować, pozywać; ujmować się za czem a. za kim, popierać, adwokatować, pomagać, wspierać.
Foment, łć., poduszczanie, podburzanie, namowa.
Fomentacja, łć., leczenie mokremi gorącemi okładami; naparzanie, zagrzewanie; podniecanie, podburzanie.
Fomentować, łć., namawiać, podburzać.
Fomfry, — p. Fonfry.
Fonacja, gr., wymawianie dźwięków.
Fonautograf, gr., przyrząd, uwidoczniający drgania głosowe, same ś. żłobiące na obracającym ś. walcu, i oddający je głosem.
Fonetyczny, gr., przym. od Fonetyka; pisownia f-na = zgodna z brzmieniem, z wymawianiem wyrazów.
Fonetyka, Fonologja, gr., część gramatyki, obejmująca naukę o brzmieniach językowych, nauka o dźwiękach, głosownia.
Fonfry, Fomfry, (-ów), fr., blp., fochy, kaprysy, dąsy, grymasy, muchy w nosie, fanaberje.
Fonograf, gr., przyrząd, notujący i odtwarzający mowę, śpiew, muzykę i inne głosy, — p. Gramofon (fig.).
Fonolit, gr., skała pochodzenia wulkanicznego, złożona z sani dyn u, nefelinu i zeolitu, używana do budowy.
Fonologja, gr., p. Fonetyka.
Fonometr, gr., przyrząd domierzenia siły głosu.
Fonometrja, gr., badanie rezonansu jakiego ciała za pomocą kamertonu.
