Furknąć, nied. Furkać, Furczeć, Furkotać, warknąć, zawarczeć, burknąć, zaszeleścić (o kołowrotku, o skrzydłach); frunąć, pierzchnąć na skrzydłach, polecieć.
Furkot, Furkotanie, łoskot podobny do furkotania, łoskot kołowrotka, warczenie koła, szybko się obracającego.
Furman, nm., woźnica, szczególnie przy furze.
Furmanić, nm., być furmanem, trudnić się furmanstwem, powozić.
Furmanka, nm., wóz, bryczka, fura, szczególnie najemna, do przewożenia ciężarów, fornalka.
Furmańczuk, nm., chłopiec stajenny.
Furmański, nm., przym. od Furman, należący do furmana; po f-sku = jak furman, po grubjańsku, nieokrzesanie.
Furmaństwo, nm., zajęcie, stan furmana.
Furor, łć., szał, furja, wściekłość, szaleństwo, zapalczywość, pasja, gwałtowność.
Furora, wł., wielkie, niezwykłe powodzenie, podziw, zapał, uniesienie (jej śpiew, gra zrobiły f-ę).
Furta, nm., drzwi pojedyńcze od ulicy w bramie, w parkanie (f. klasztorna) (fig.); przen., droga, wstęp, wejście (f. do nieba); galerja podziemna w fortecy.
Furtać, robić furkot, szmer.
Furteczka, zdr. od Furta.
Furtjan, łć., odźwierny w klasztorze.
Furtjanka, łć., zakonnica odźwierna w klasztorze.
Furtka, zdr. od Furta; przen., znaleźć, zostawić sobie f-ę wobec prawa, wobec zobowiązania = punkt, umożliwiający odwrót, wymówienie się, uwolnienie się.
Furunkuł, łć., wrzodzianka.
Fusgzyms, nm., gzyms, wyskok nad oknem; listwa, przybita do podłogi pod samą ścianą (fig.).
Fusknecht, nm., piechur, żołnierz pieszy u Krzyżaków.
Fustanella, fr., biały fałdzisty kaftan (Albańczyków i Greków nowożytnych), sięgający kolan.
Fustaż, fr., naczynie próżne po wypakowaniu towaru, worki, beczki, skrzynie; wartość tych przedmiotów.
Fusti, wł., w handlu: potrącenie za zanieczyszczenie towaru lub niewłaściwe przymieszki; refrakcja.
Fusy, łć., męty. zgręzy, osad, gąszcz opadły na spód po ugotowaniu (np. w kawie).
Fuszer, nm., kiepski robotnik, partacz, partoła, człowiek do niczego, safanduła, niedołęga.
Fuszerka, nm., forma ż. od Fuszer; robota sfuszerowana, partanina; robota, zrobiona po fajerancie w tajemnicy przed majstrem.
Fuszerstwo, nm., partactwo, niedbałe, niedołężne wykonywanie roboty.
Fuszerować, nm., partolić, robić po partacku, byle jak.
Futerał (zdr. Futeralik), nm., rodzaj pudełka, szczelnie obejmującego przedmiot, w nie schowany, puzdro, puzderko, pochwa.
Futerko, nm., zdr. od Futro (ob.).
Futor, ukr., mały folwark wśród stepów, w miejscu ustronnym, zdala od wsi, chutor.
Futornik, Futorzanin, ukr., właściciel futoru.
Futro, nm., skóra zwierzęca z włosem, niewyprawna; zwierzchnie odzienie, podbite taką skórą; włos na zwierzęciu; sierść; w bud. p. Futryna; w szew. skóra wyściełająca wnętrze obuwia, futrówka, futrowanie; w tok., przyrząd w to-
