Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/350

Ta strona została przepisana.

karni, o dwu otworach, w które zasadza się końcami przedmiot obtaczany; szkielet, rusztowanie żywopłotu.

Futrować, nm., powlekać wapnem, gipsem, gliną, tynkować; wykładać, obkładać, obijać (f. ściany marmurem, deskami, kaflami; piec cegłami); jeść chciwie, zajadać, zawijać, pałaszować, repetować; we flis., utykać, uszczelniać trocinami; w zeg., wkładać nowe panewki dla osi w ścianki mechanizmu zegarowego; bić, okładać kijem; gromić, łajać; lżyć, besztać.

Futrowany, podbity futrem; mieszany, rozmaity (jęczmień f. = zmieszany z owsem).

Futrówka, nm., wyłożenie wnętrza szybu i rusztów w wielkim piecu cegłami ogniotrwałemi, koszula; obijanie deskami ściany, okładanie ściany tynkiem, wapnem, gliną; ściana tylna z desek; w szew. p. Futro; zgromienie, zbesztanie, połajanie; obicie, cięgi, basarunek, baty.

Futryna, nm., rama u drzwi a. okna, wpuszczona w mur, futro, odrzwia (fig.).

Futrzany, nm., przym. od Futro; podbity futrem (płaszcz, kołnierz f.).

Futuryści, łć., dosł.: przyszli, pozytywiści wierzący w nieśmiertelność duszy.

Fuza, łć., muz., nuta półćwierciowa, raz wiązana.

Fuzel, nm., resztki spirytusu, pozostające w kotle dystylacyjnym przy rektyfikacji spirytusu, niedogon.

Fuzja, fr., strzelba.

Fuzja, łć., połączenie, zlanie ś., zjednoczenie (f. stronnictw); związek, stopienie.

Fuzjonista, łć., zwolennik zjednoczenia się stronnictw.

Fuzlówka, wódka źle oczyszczona, z fuzlem.

Fuzyjka, fr., mała fuzja.

Fyrkać, parskać, prychać.

Fyrtać, podrzucać nogami w tańcu; robić coś z pośpiechem.






G


G, spółgłoska gardłowa, słaba, twarda; w muz., nazwa piątego stopnia skali muzycznej (= sol); nazwa tonacji majorowej o jednym krzyżyku, tonacji minorowej o dwuch bemolach.

Gabać, zaczepiać, zagabać, zapytać znienacka; nagabać, napadać, dotknąć; oskarżać.

Gabar, fr., statek towarowy o dnie drewnianym a bokach żelaznych; płaski, szeroki statek naładowany towarem, holowany przez parostatek.

Gabarny, fr., starszy majtek na gabarze.

Gabaryt, fr., światło wozu, wagonu, ładunku w przecięciu poprzeczno-pionowym; linje takiego przekroju, poza które ładunek nie powinien wystawać, profil.

Gabel, nm., grabki u żniwiarki, widełki w zegarze, poruszające wahadło.

Gabinecik, zdr. od Gabinet, mały pokoik do pracy, do czytania i pisania, do spoczynku; wygódka z klozetem