Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/351

Ta strona została przepisana.

Gabinet, fr., pokój odosobniony do pracy, do czytania i pisania, do odpoczynku; kancelarja domowa, pokój osobny w restauracji; pomieszczenie jakiego zbioru okazów naukowych, artystycznych, muzeum, kolekcja (g. zoologiczny, numizmatyczny); fotogram wymiarów 12X16 centymetrów, fotografja g-wa; rada ministrów, komplet ministrów.

Gabinetowy, przym. od Gabinet; rozkaz g. = rozkaz od panującego, bez podpisu ministra.

Gabje (-ji), wł., blp., gniazdo bocianie na maszcie okrętu.

Gablota, Gablotka, wł., szafa wystawowa na towary, oszklona (fig.) leżąca lub stojąca.

Gabnąćp. Gabać.

Gabrjela, suknia kobieca z nieodciętym stanikiem, rodzaj szlafroczka wciętego w pasie (fig.).

Gabro, wł., skała krystaliczna wybuchowa, złożona z labradoru i djalagu.

Gacek, gatunek nietoperza (fig.).

Gach, nm., zalotnik, kochanek.

Gachować, bałamucić kobietę, zalecać się, być kochankiem.

Gacić, bić a. naprawiać groblę, robić tamę, mościć gacią; okładać ściany budynku na zewnątrz liśćmi, ziemią, mchem, gnojem itp., dla ochrony od zimna, opatrywać budynek na zimę.

Gacie (-i), Gatki (-ek), blp., majtki, noszone przez mężczyzn pod spodniami, kalesony.

Gać, materjał do gacenia: faszyna, pęki chróstu, gałęzi; grobla, tama z tego materjału.

Gad, zwierzę kręgowe zimnokrwiste, oddychające płucami, ze skórą pokrytą łuskami; człowiek zjadliwy, podstępny, podły, nikczemny; g. albo gadzina, zwierzę domowe, drób, ptactwo.

Gadacz, ten, co dużo gada, gaduła, wymowny; spierający się, rzecznik, adwokat.

Gadać, mówić, powiadać, wymawiać słowa (papuga g-a), dużo mówić; pleść, paplać, bajać, zmyślać (et, gadasz!); g. co, o czym = prawić, rozgłaszać, powtarzać, mówić (nie g-j nikomu!, nie warto o tym g. ); z kim = porozumiewać ś., rozmawiać poufnie (g-łem już z nim o tym, nie g-my z sobą = gniewamy ś.); g. komu = przekładać, tłumaczyć, perswadować; g. na kogo = zmawiać, wygadywać, szemrać, złorzeczyć.

Gadanie, rz. od Gadać; gadanina, brednie, bajka, plotka; g.! = akurat!, a jakże!, a zaraz!

Gadanina, próżne, niedorzeczne gadanie, paplanina, frazeologja; wieści, bajka, plotka.

Gadany, g-ne, gra w g-ego, mimowolne objaśnianie a. wydawanie gry.

Gadateuszp. Gaduła.

Gadatliwość, chęć ciągłego gadania, gadulstwo, bajanie.

Gadatliwy, skłonny do gadania, wielomówny, wygadany.

Gadatywusp. Gaduła.

Gadka, opowiadanie, rozmowa, mowa, gadanie, gawęda, wzmianka; pogadanka, obmowa, plotka; wieść, pogłoska, fama; anegdota, bajka, baśń, podanie.

Gadu-gadu, rozmowa, gadanie, zagadanie się.

Gadulski, g-ska, rz. żart., dużo mówiący (-ca) — p. Gaduła.

Gadulstwo, wielomówność, gadatliwość.

Gaduła, Gadulski, Gadateusz, Gadatywus, gadatliwy, gawędziarz, paplacz, pleciuga.

Gadułka, gadanie, rozmowa, gawęda, pogawędka.