Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/355

Ta strona została przepisana.

osadów metalicznych, wydzielających się z roztworów pod działaniem prądu elektrycznego.

Galwanografja, gr., kopjowanie na miedzi za pomocą prądu elektrycznego obrazów, wykonanych pędzelkiem na płycie srebrnej albo miedzianej.

Galwanokaustyka, gr., leczenie za pomocą przypalania chorych miejsc ciała drutem rozpalonym za pomocą prądu galwanicznego; wytrawianie rysunków na płytach metalowych za pomocą prądu galwanicznego.

Galwanomagnetyzm, gr., magnetyzm powstały pod wpływem prądu galwanicznego.

Galwanometr, Galwanoskop, gr., przyrząd, pokazujący obecność, kierunek i natężenie prądu galwanicznego (fig.).

Galwanoplastyka, gr., otrzymywanie odcisków różnych przedmiotów przez tworzenie na nich osadu miedzi działaniem prądu elektr. (fig.)

Galwanopunktura, łć., nakłówanie galwaniczne w celach leczniczych.

Galwanoskopp. Galwanometr.

Galwanostegja, gr., srebrzenie, złocenie, niklowanie za pomocą prądu elektrycznego.

Galwanotechnika, gr., przemysłowe zastosowanie elektrolizy.

Galwanoterapja, gr., leczenie elektrycznością.

Galwanotropizm, gr., zjawisko posuwania się niższych ustrojów od bieguna dodatniego ku ujemnemu baterji galwanicznej, jeżeli one są umieszczone w płynie, przez który przechodzi prąd galwaniczny.

Galwanotyp, gr., kopja drzeworytu, wykonana z miedzi sposobem galwanoplastycznym, elektrotyp.

Galwanotypja, gr., drukowanie przy zastosowaniu prądu elektrycznego, elektrotypja.

Gała, zgr. od Gałka; g-ły, żart., oczy.

Gałachy, szmaty, gałgany.

Gałązka, mała gałąź, pęd; witka; odnoga nerwu; g. oliwna = symbol pokoju.

Gałązkować, ogr., rozmnażać roślinę z gałązek.

Gałąź (-ęzi), konar, ramię drzewa, odrośl; przen., rozgałęzienie, odłam, odnoga, oddział, dział (g. przemysłu); w łm., myśl., rogi jelenie.

Gałeczka, zdr. od Gałka, mała gałka, mała kulka (z chleba, z papieru).

Gałeczkowaty, mający postać gałki.

Gałecznica, apt., przyrząd do dzielenia na równe części wałeczków z ciasta na pigułki; roślina z rodziny gałecznicowatych; roślina z gromady wodorostów, z klasy krasnorostów, chrzęsło, szuwar.

Gałecznicowate rośliny, rodzina roślin kwiatowych dwuliściennych.

Gałecznik, ciało białkowate czerwone, znajdujące się w krążkach krwi.

Gałęziak, bot., skrócony pęd, mający postać liścia (u myszopłochu, szparaga).

Gałęziasty, Gałęzisty, podobny do gałęzi; krzaczasty, rosochaty, rozłożysty, rozczapierzony (g. słup dymu).

Gałęźnik, Gałęza, szubienicznik, obwieś, wisielec, łotr.