Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/358

Ta strona została przepisana.

Garancyna, Garansyna, fr., rodzaj farby, ekstrakt marzanny.

Garant, fr., poręczyciel.

Garaż, fr., wynajem samochodów, wozownia na samochody.

Garb, wypukłość wykrzywionej kości pacierzowej (fig.); ułomność, wydatność, nierówność, wyniosłość, grzbiet, wypukłość, góra (g. na polu, na nosie); fałda, załamek, zmarszczka.

Garbacieć, stawać ś. garbatym, dostawać garbu, pochylać ś., krzywić się.

Garbacizna, Garbizna, nierówność, miejsce faliste, garbate, krzywizna.

Garbarka, żona garbarza; zajęcie garbarza.

Garbarnia, nm., zakład, w którym garbują, wyprawiają skóry.

Garbarstwo, nm., rzemiosło garbarza.

Garbarz, rzemieślnik, wyprawiający skóry zwierzęce, trudniący się garbarstwem, właściciel garbarni.

Garbatość (-i), wadliwość ciała wskutek garbu; garbacizna, ułomność, posiadanie garbu; nierówność powierzchni.

Garbaty, mający garb, nierówny, pogarbiony (droga g-a ); rz., człowiek z garbem, garbus, garbusek (forma ż. Garbata, Garbuska).

Garbek (-bka), mały garb; wyrostek u łokcia ręki ludzkiej.

Garbiak, groniak, jagódka, guz chorobowy na gałce ocznej.

Garbić, garbacić, pochylać, krzywić; g. ś., pochyło, garbato się trzymać.

Garbik, Garbek, zdr. od Garb.

Garbnik, nm., substancja gorzka wyciągana z kory niektórych drzew i z dębianek, używana do garbowania, w medycynie i w technice.

Garbnikomierz, Barktrometer, w garb., przyrząd do mierzenia ilości i siły garbnika w cieczy.

Garbnikowatep. Garbnikowate.

Garbonos, człowiek z nosem garbatym; koń o wypukłej linji nosa.

Garbować, nm., wyprawiać skórę, nasycając ją garbnikiem; przen., żart., g. komu skórę = obić go, oćwiczyć.

Garbowiny, nm., odpadki garbarskie.

Garbownik, nm., roślina z rodziny garbownikowatych.

Garbownikowate, Garbnikowate, nm., rodzina roślin kwiatowych dwuliściennych.

Garbówka, garb., kora dębowa, kwaśniejąca w wodzie i wydająca dębnicę kwaśną — p. Garbowiny.

Garbus, Garbusek, Garbuska, człowiek garbaty.

Garda, fr., blacha, otaczająca rękojeść szpady, pałasza a. rapira, chroniąca palce od cięcia przeciwnika, koszyk, furdyment (fig.).

Gardełko, Gardłko, Garełko, zdr. od Gardło.

Gardenja, roślina z rodziny marzanowatych, przepyszlin (fig.).

Garderoba, fr., pokój do przechowywania odzieży, szatnia; ubieralnia aktorów; skład kostjumów teatralnych; ogół ubrań, suknie, odzież.

Garderobiana, Garderobianka, fr., służąca mająca nadzór nad garderobą.

Garderobny, od Garderoby, służący ubierający pana, mający nadzór nad garderobą, szatny, kamerdyner, pokojowiec.

Garderóbka, zdr. od Garderoba, fr., pokoik do przechowywania