Gauczos, Gauchos, hiszp., pasterz bydła i koni na stepach połud. Ameryki (fig.).
Gaudjum, łć., radość.
Gaudować, łć., ucztować, bawić się.
Gaudy, łć., blp., uciechy, zabawy.
Gaus, blp., jednostka magnetyzmu.
Gawęda, Gawędka, rozmowa poufała, gawędzenie, pogadanka, pogawędka; rodzaj opowiadania epickiego wierszem lub prozą z życia potocznego i stylem potocznym; bajka, zmyślenie, gadka, gadanina; gaduła; nie wdawać się w g-y, nie mówić o rzeczach ubocznych, przystąpić wprost do rzeczy.
Gawędziarstwo, gadulstwo, przyzwyczajenie do gawędzenia, gadanina.
Gawędziarz, lubiący gawędzić, gawędą się bawić, gaduła.
Gawędzić, rozmawiać poufale, przepędzać czas na gawędce, gwarzyć, gadać, bajać, pleść, bałamucić, opowiadać.
Gawiedź, pospólstwo, gmin, motłoch, zgraja, tłuszcza, hałastra.
Gawjal gatunek krokodyla, zamieszkujący Indostan i Australję (fig.).
Gaworzyć, gwarzyć, pleść, paplać, bajać; usiłować mówić (o niemowlęciu), szczebiotać; gadać; przen., mruczeć, szeptać, szmerać (drzewa, woda).
Gawot, fr., rodzaj tańca francuskiego i muzyka do niego.
Gawra, w myśl.: legowisko niedźwiedzia, matecznik, nora, knieja.
Gawron, krajowy ptak wróblowaty, z rodziny kruków, barwy czarnej z połyskiem fijoletowym (fig.); przen., gap, gamoń, głupiec.
Gawronić, a. g. ś., gapić się, patrzeć bezmyślnie, głupowato.
Gawronieć, stawać się gawronem, gapieć, głupieć, baranieć.
Gawronię, pisklę gawronie.
Gawrosz, fr., ulicznik.
Gawruk, gospodarz; stróż domu.
Gaz, gr., fiz., ciało lotne, podobne do powietrza, nie mające własnej postaci ani objętości, odznaczające się dążnością do zajęcia jak największej przestrzeni, z powodu braku spójni między cząsteczkami; g. oświetlający, jeden z produktów suchej destylacji węgla kamiennego, składający się z mieszaniny lotnych węglowodorów; g. rozweselający, tlenek azotu; g-y kiszkowe, wiatry; przen., łuczywo, światło.
Gaza, fr., rodzaj tkaniny rzadkiej i przezroczystej; g-ą osłonić słowa, powiedzieć prawdę lub zarzut w sposób grzeczny nieobraźliwy.
Gazda, węg., u górali karpackich: gospodarz, pan domu (forma żeńs. Gaździna).
Gazdostwo, węg., gospodarstwo, zagroda gazdy.
Gazdować, węg., gospodarzyć, przewodniczyć.
Gazdowski, węg., przym. od Gazda.
Gazeciarski, wł., dotyczący gazeciarza a. gazeciarstwa; dziennikarski.
Gazeciarstwo, wł., pogard., czasopiśmiennictwo, dziennikarstwo, prasa perjodyczna.
Gazeciarz, wł., pogard., dziennikarz, współpracownik pism, publicysta; pilnie czytający gazety; roznoszący gazety.
Gazela, Gazal, arab., forma utworów poetyckich na Wschodzie, składających się ze strof dwuwierszowych.
