Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/363

Ta strona została skorygowana.

Gazella, arab., gatunek antylopy (f.).

Gazeta, wł., czasopismo, pismo perjodyczne, dziennik.

Gazetożerca, czytający chciwie gazety, czytający wiele gazet.

Gazochemja, gr., chemiczne badanie gazów.

Gazolina, łć., część ropy naftowej, lotny płyn, używany do wyrobu gazu domowego.

Gazometr, Gazomierz, gr., przyrząd do oznaczania ilości gazu oświetlającego, zużytego do oświetlania, do maszyn (fig.).

Gazon, fr., trawnik miejsce murawą zarosłe, murawa, miejsce zasiane trawą.

Gazownia, gr., fabryka gazu oświetlającego, zakład gazowy.

Gazowy, gr., przym. od Gaz, zawierający w sobie gaz; napój g., musujący; motor g., poruszany za pomocą gazu oświetlającego; g., fr., przym. od Gaza.

Gazożarowy, świecący wskutek żarzenia się ciał stałych w gazie palącym się.

Gaździnap. Gazda.

Gaża, fr., pensja, płaca, żołd.

Gąbczak, gąbka; g-i, gromada jamochłonnych, gąbki.

Gąbczasty, Gąbkowaty, podobny do gąbki, mający własność gąbki, dziurkowaty, lekki, pulchny, miękki; chleb g., źle wypieczony.

Gąbka, mała gęba, gębka, usteczka; zwierzę z typu jamochłonnych; szkielet tego zwierzęcia, używany do mycia (fig.); g. platynowa, masa szara gąbczasta, złożona z niezmiernie drobnego proszku platyny, posiadająca zdolność gwałtownego zagęszczania gazów, co wywołuje bardzo silne rozgrzanie; pić jak g., pić dużo i prędko; zdr. Gąbeczka.

Gądziel, Dąbrówka, krajowa roślina zielna z rodziny wargowych (fig.).

Gąga, sztuka drzewa do zbijania belek, przeznaczonych na spław.

Gągać, Gęgać, dok. Gęgnąć, mówić przez nos; skosztować, łyknąć.

Gągół, gatunek kaczki dzikiej, gnieżdżący ś. na dalekiej północy, do nas przylatujący na zimę.

Gąsiątko, Gąsię, małe gąsię, pisklę gęsie; głupiutka dziewczyna.

Gąsienica, liszka, larwa motyli, posiadająca wyraźną głowę, 3 pary nóg tułowia i dodatkowe niestawowate nogi na odwłoku (fig.).

Gąsienicznik, krajowy owad z rzędu błonkoskrzydłych, składający jajka w ciało innych owadów, zwłaszcza gąsienic (fig.).

Gąsieniczny, Gąsieniczy, przym. od Gąsienica.

Gąsierza, roślina z rodziny traw.

Gąsięp. Gąsiątko.

Gąsiniec, komórka na gęsi, chlew gęsi.

Gąsionka, roślina stokrotka.

Gąsior, Gęsior, samiec gęsi; iść g-em a. g-a a. gęsiego, iść jeden za drugim; naczynie szklane, pękate, z małą szyjką, butla, flacha, bania; dachówka, obejmująca kant dachu; dyby, kłoda; żóraw w studni; więzienie; belka, wycięta w zęby, służąca do spychania statku z mielizny.