skurczu mięśni skórnych pod wpływem zimna; iść g-ego a. gąsiora, jeden za drugim; g-e wino, woda; chód g., taczanie ś., słanianie się.
Gęsiarek, pastuszek gęsi.
Gęsiarka, pasterka gęsi.
Gęsiarnia, miejsce, gdzie przechowują gęsi na sprzedaż.
Gęsiarz, handlujący gęśmi, pastuch gęsi.
Gęsić ś., marszczyć ś. jak skóra na gęsi.
Gęsina, mięso gęsie.
Gęsiniec, chlew gęsi.
Gęsiówka, krajowa roślina zielna z rodziny krzyżowych, dziko rosnąca.
Gęstnąć, Gęścieć, Gęstnieć, stawać ś. gęstym, zgęszczać ś., zsiadać ś., ścinać ś., krzepnąć, tężeć, zbiegać się (o suknie).
Gęsto, st. wyż. Gęściej, przys. od Gęsty; często g. = częstokroć, nieraz, czasami.
Gęstoliści, Gęstolistny, obrosły, okryty obficie liśćmi.
Gęstościomierz, Gęstomierz — p. Areometr.
Gęstość, ścisłość, znaczna ilość cząstek ciał stałych, płynów, gazów i w ogóle przedmiotów, zgromadzona w małej przestrzeni; spójność, tęgość, nagromadzenie; g. cieczy; g. zaludnienia = ilość ludzi na pewnej przestrzeni.
Gęstrzan, roślina z rodziny marzanowatych.
Gęstwa, gęstość, gęstwina; tłum, mnogość, ćma, mrowie, rój.
Gęstwina, gąszcz w lesie, gęste zarośla, gęstwa.
Gęsty, st. wyż. Gęściejszy albo Gęstszy, którego cząsteczki są mocno skupione, nie rzadki, ścisły, zwarty, pełen, liczny; nieprzejrzysty; nabity, dychtowny; deszcz g. = rzęsisty; przen., dziarski, tęgi, butny (mina g-a, niby groźna).
Gęś, ptak płetwonogi, płaskodzioby, hodowany i dziki (fig.); w hut.: żelazo lane, surowiec; przen., kobieta głupia, nie orjentująca ś.; pogardl., pensjonarka, uczennica.
Gęścieć — p. Gęstnąć.
Gęściutki, Gęściuchny, b. gęsty.
Gęśl, Gęśliki, dawny instrument muzyczny o 3 strunach, podobny do dzisiejszej cytry; rodzaj skrzypiec używanych przez górali (fig.).
Gęślarz, grający na gęśli, pieśniarz towarzyszący sobie na gęśli.
Ghetto, Getto, wł., dzielnica żydowska w miastach włoskich i wschodnich, a później i w. innych.
Giaur, tur.,, nazwa chrześcijan u mahometan, niewierny.
Giąć, prostą rzecz nakrzywiać, naginać, zginać, wyginać; g. ś. = uginać ś., schylać ś., skłaniać, kłonić ś., prężyć ś., upokarzać ś.; miętość, gnieść.
Giba, w tkactwie przyrząd na którym robi ś. osnowa tkaniny.
Gibać, kołysać, nachylać, chwiać — p. Gibnąć.
Gibki, giętki, sprężysty, elastyczny, smagły, dający ś. giąć, gnący ś., podatny; wymowny, giętki (język g.); umysł g. = ruchliwy, lotny, szybko orjentujący się.
Gibnąć, nied. Gibać, Gibotać, przekrzywić nagle, zachwiać, zachybotać, chybnąć, zakołysać, poruszyć, zawahać; g. ś. = chybnąć, zachwiać ś., przechylić ś., pochylić się.
Gibon, małpa azjatycka wązkonosa o bardzo długich kończynach przednich, dostających do; ziemi (fig.).
