Arcypasterz, Ojciec św., Papież.
Areał łć., blm., obszar ziemi, rozległość, wielkość powierzchni, gruntu.
Areka bot., żuwna, gatunek palmy rosnącej w południowej Azji.
Arena łć., miejsce zapasów; miejsce w cyrku, gdzie się odbywają sztuki konne i inne widowiska; tor wyścigowy (fig.); przen. — widownia, szranki, pole działalności.
Arenda łć., dzierżawa dóbr lub sprzedaży wódek.
Arendarz łć., dzierżawca; dzierżawca karczmy, szynku na wsi.
Arendować łć., dzierżawić, mieć arendę, dzierżawę.
Areometr gr., narzędzie do mierzenia gęstości i ciężkości gatunkowej płynów (fig.).
Areopag gr., (najwyższy sąd grecki w Atenach starożytnych); przen. — zgromadzenie osób dostojnych, wyrokujących o czem.
Areszt łć., więzienie policyjne, koza, ciupa, wieża; przytrzymanie, uwięzienie, pozbawienie swobody, zatrzymanie, zajęcie. A. detencyjny = uwięzienie tymczasowe; A. domowy = zabronienie wydalania się z mieszkania. Położyć A. na czyjeś mienie = zabronić rozporządzania tem mieniem i korzystania z niego.
Aresztant, więzień kryminalny.
Aresztować łć., brać do aresztu, zamknąć za karę. A. co = kłaść areszt, zabronić właścicielowi użytkowania z jakiej rzeczy.
Arfa lub Harfa nm., instrument muzyczny strunowy o formie trójkątnej (fig.); narzędzie złożone z ramy i siatki drucianej na ramie rozpiętej, używane do czyszczenia (arfowania) zboża, żwiru i t. p.). (niewł. rafa). A. eolska, rodzaj instrumentu muzycznego, wydającego za powiewem wiatru harmonijne dźwięki.
Arfiarka, Arfiarz, grająca(cy) na arfie.
Arfować, (niewł. rafować), oczyszczać zboże, ziemię, żwir, przesiewając je przez arfę.
Argon gr., jeden z pierwiastków, składowych powietrza.
Argument łć., dowód, rzecz za dowód służąca, środek przekonywający.
Argumentacja łć., dowodzenie, przytaczanie dowodów, sposób dowodzenia.
Argumentować łć., przytaczać dowody, dowodzić, popierać dowodami, przekonywać.
Argus (mitol.), przen. człowiek, zazdrośnie i podejrzliwie czegoś pilnujący; ptak z gatunku bażantów; gatunek motyla.
Argusowy przym. od Argus. A. oczy = wzrok bystry, czujny, podejrzliwy, zawistnie strzegący.
Arja wł., pieśń, śpiew.
Arjanin (lm. A-nie), wyznawca arjanizmu.
Arjanizm, sekta religijna, przeczącą bóstwu Chrystusa.
Arjergarda fr., tylna straż (w wojsku, flocie wojennej), odwód.
Arjowie, Aryjczykowie, ogólna nazwa narodów indo-europejskich.
Arka łć., korab Noego. A. przymierza = skrzynia, w której przechowywano tablice Mojżeszowe; duża, niezgrabna kareta.
