Glądnąć, spojrzeć, zajrzeć.
Gleba, łć., ziemia orna, rodzajna, grunt, rola, ziemia.
Gleboznawstwo, nauka i sztuka poznawania gleby.
Gleczer, nm., lodnik, lodowiec, masa zlodowaciałego śniegu, powstała wskutek ciśnienia mas górnych śniegu na dolne (fig.).
Gledyczja (Gleditschis) — p. Iglicznia.
Glej, ziemia gliniasta; grunt iłowaty, nieprzepuszczalny.
Glejak, nowotwór chorobowy, najczęściej w mózgu napotykany.
Glejchenja roślina z rzędu paproci.
Glejowaty, Gleisty, gliniasty, iłowaty.
Glejowa wierzba — p. Wierzba.
Glejt, nm., świadectwo na wolny przejazd, karta bezpieczeństwa, list żelazny; dodanie konwoju dla bezpieczeństwa.
Glejta, nm., minerał, tlenek ołowiu.
Glejtować, nm., zabezpieczać glejtem, odprowadzać w orszaku dla okazania czci, towarzyszyć.
Glemzić, marudzić.
Gleń, drzewo zbite na tratwy; duży kawał chleba, bochen, pajda, glon; zdr. Glonek.
Glewijnik, dawny rzymski żołnierz uzbrojony glewją, kopijnik.
Glewik, roślina z gromady wątrobowców, z rzędu glewików (fig.).
Glewina, Glewja, łć., roślina z rodziny mi litowały ch; spisa, kopja.
Ględa, Glemda, nudziarz, maruda, zrzęda.
Ględa, roślina z rodziny pierwiosnkowatych.
Ględy, ględzenie, bajdy, gadanina.
Ględzenie, Ględy, gadanina rozwlekła, nudna, bez sensu.
Ględzić, mówić ni to, ni owo, gadać niepotrzebnie, marudzić, gadać rozwlekle, rozprawiać bez sensu, barłożyć, pleść trzy po trzy.
Gliandyna, gr., ciało roślinne białkowate, wchodzące w skład glutenu.
Gliceryna, gr., ciecz gęsta, słodka, bezbarwna i bezwonna, składająca ś. z węgla, wodoru i tlenu.
Glicyna, gr., roślina z rodziny strąkowych; chem., g. a. Glikokol, kwas amido-octowy.
Glid, nm., rząd, szereg.
Glif, gr., rozszerzenie muru we framugach drzwiowych i okiennych, skos.
Glijować, nm., rozpalać drut żelazny, aby był miękki, żarzyć.
Glikogien, gr., węglowodan, t. j. połączenie węgla, wodoru i tlenu, wytwarzane w wątrobie, służące za materjał do pracy mięśni.
Glikokol — p. Glicyna.
Glikoniczny gr., wiersz, pewien rodzaj wiersza, złożony ze spondeju i dwóch daktylów.
Glikoza — p. Glukoza.
Glikozyd, Glukozyd, gr., nazwa substancji roślinnych, tworzących glikozę i inne substancje.
Glin, aluminjum, metal lekki, barwy biało-srebrnej.
Glina, minerał, składający się z krzemianu glinu, używany do wyrobu cegieł i naczyń (naczynie z g-y); rozmaite gatunki ziemi; wszelka ziemia.
Glinianka, miejsce, dół po wybranej glinie, napełniony wodą.
Gliniany, zrobiony z gliny; kruchy, łamliwy.
Gliniarnia, izba, w której urabiają glinę.
Gliniasty, pełen gliny, do gliny podobny, zawierający w sobie glinę, lepki, klajstrowaty, koloru
