Głowotułów, część ciała u niektórych stawonogich (pająków i skorupiaków), składająca ś. z głowy, zrośniętej w jedną całość z tułowiem.
Głożek, bot. — p. Ścigoda.
Głód, żądza jedzenia, łaknienie; czczość, pragnienie; niedostatek żywności; wilczy g., apetyt = zbytnia żarłoczność, ciągła żądza jedzenia; chytrość na co, łakomstwo, łapczywość; g. psi = klęska głodowa, ogólny brak żywności.
Głódek, krajowa roślina zielna, z rodziny krzyżowych, dziko rosnąca.
Głóg, roślina drzewiasta z rodziny jabłkowatych, o, ciernistych gałązkach, białych kwiatach i czerwonych owocach (fig.); dzika róża polna (niewłaściwie).
Główczasty — p. Głowiasty.
Główczyzna — p. Główszczyzna.
Główeczka, zdr. od Głowa.
Główienka, bot. — p. Głowienka.
Główka, zdr. od Głowa; bot., kwiatostan krótki i szeroki, o krótkiej osadzie i krótkich szypułkach kwiatów pojedynczych (jak u koniczyny); rozgałęzienie korzenia zgrubiałe główkowato (np. u gieorginji).
Główka, zdr. od Głowa, mała głowa, łebek; g. kapusty, g. gwoździa, szpilki; mundsztuk, bursztyn u lulki, cybucha; w druk., nagłówek tabeli, koniec czcionki, na którym jest litera; osada widelców.
Główkowaty, główkę mający, o kształcie główki, okrągławy; cebulkowaty.
Głównia — p. Głownia; g. albo śnieć pyłkowa, sporysz, grzybek pasorzytny, niszczący kłosy zbóż (fig.).
Głównie, przys. od Główny, najbardziej, przedewszystkiem, szczególnie.
Głównodowodzący, wódz, stojący na czele wojsk, wódz naczelny, głównokomenderujący.
Główny, przym. od Głowa; naczelny, przełożony; najważniejszy, pryncypalny, pierwszy, najprzedniejszy, stołeczny, zasadniczy; przewodni, podstawowy; wyborny, wyśmienity, kapitalny, paradny (g-e miasto = stolica).
Główszczyzna, Główczyzna, podatek od Głowy (od osoby), kara za mężobójstwo.
Głuch, człowiek niedosłyszący; człowiek głuchoniemy.
Głuchać, tokować (o głuszcach); stukać dziobem w drzewo (o dzięciołach).
Głuchawy, niedosłyszący, nieco głuchy.
Głuchnąć, tracić słuch, niedosłyszeć, stawać się głuchym; umilkać, uciszać się.
Głucho, przys. od Głuchy; cicho, nic nie słychać; spokojnie, milcząco, niewyraźnie, zlekka, powierzchownie; na g.= zupełnie.
Głuchoniemy, pozbawiony słuchu i mowy, głuchy i niemy.
Głuchoń — p. Głuszec.
Głuchota, Głuchość, brak słuchu.
Głuchowaty, trochę głuchy.
Głuchy, przymnie słyszący, pozbawiony słuchu; nie chcący słuchać; g-e wieści = nieokreślone, bez szczegółów; niechętny, niewyraźny, przytłumiony, niejasny; g-a jesień=późna; g-a pokrzywa — p. Jasnota; g. las = bagnisty; ból g. = tępy; cichy, milczący, opustoszały, bezludny.
Głupawy — p. Głupowaty.
Głupi, st. w. Głupszy, przym., niemądry, nierozsądny, bezmyślny, ograniczony, nierozgarnięty, nierozumny; kiepski, marny, lichy; niebaczny, nierozważny;
