Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/385

lenistwie, wegetować, marnieć, marnować się, tracić energję.

 Gnuśność, lenistwo, próżniactwo, ospałość, ociężałość.

 Gnuśny, leniwy, próżniaczy, ospały, zniewieściały, apatyczny.

 Gnyk, kość podjęzykowa; g-i = kości kręgowe u wieprza.

 Gnyp, Knyp, nóż szewcki.

 Gobelin, fr., wzorzysty dywan lub obicie artystycznie tkane, naśladujące do złudzenia malowidła olejne.

 Gobelinowy, fr., przym. od Gobelin (dywan g.).

 Gocki — p. Gotycki.

 Godło, znak umówiony, hasło, parol; emblemat, symbol, motto, dewiza, wróżba; myśl przewodnia; znamię, piętno, chryzmat.

 Godnie, przys. od Godny, należycie, dobrze, odpowiednio, zacnie, szlachetnie, dostojnie.

 Godność, poczucie własnej wartości, cześć, honor; dostojeństwo, urząd wysoki; nazwisko, nazwisko rodu; powaga, dystynkcja, szlachetność; g. piastować = piastować urząd, zajmować wysokie stanowisko; świadczyć sobie g. = prawić sobie komplimenty.

 Godny, zacny, szanowny; g. a. godzien, odpowiedni, właściwy; wart czego, zasługujący na co, zacny, szlachetny; okazały, słuszny.

 Godować, sprawiać gody, wesele, ucztować, biesiadować; raczyć, ugaszczać.

 Godownik, sprawujący gody; biesiadnik.

 Godowy, przym. od Gody, biesiadny, weselny, uroczysty, odświętny.

 Gody, blp., biesiada, uczta; uczta weselna; wesołość, uciecha; czas między Bożem Narodzeniem a Nowym Rokiem.

 Godziciel, godzący, pojednawca, pośrednik.

 Godzić, w kogo a. w co, mierzyć, celować; na kogo a. na co, zamierzać cios; czyhać; chcieć co osiągnąć, mieć co na celu; zgadzać, zastosowywać; g. kogo o co, umawiać ś.; g. kogo, z kim przyprowadzać do zgody, jednać; g. ś. z kim, umawiać ś., przychodzić do zgody, jednać ś; g. ś., na co, przystawać na co, zezwalać, zgadzać się; g. ś., do czego, umawiać ś. o jaką robotę, być przydatnym; nieos., g-dzi ś. = wolno, należy, przystoi, można.

 Godzien — p. Godny.

 Godzina, 24-ta część doby = 60 minutom; czas, chwila; ostatnia g. = konanie, śmierć (w g-ę śmierci); jeszcze nie wybiła moja g. = nie nadszedł czas; przen., lekcja; g. kanoniczne = pacierze kapłańskie, do pewnych niegdyś godzin przywiązane (z 7-iu godzin złożone: jutrznia, pryma i t. d.); zdr. Godzinka.

 Godzinka, zdr. od Godzina; zaledwie godzina, krótkie chwile; w lm. pacierze, modlitwy kapłańskie; nabożeństwo na cześć Niepokalanego Poczęcia N. M. P.; książka z godzinkami.

 Godzinnik, zegar; skazówka godzinowa na zegarze.

 Godzinny, Godzinowy, przym. od Godzina; od Godziny; godzinę trwający; w astr.; koła g-e = koła zboczeń; wielkie koła sfery niebieskiej, prostopadłe do równika i przechodzące przez biegun; kąt g. gwiazdy = zawarty między jej kołem godzinnym a południkiem danego miejsca.

 Godziwie, przys., należycie, godzi się, wolno, przystoi, zacnie.

 Godziwość, słuszność, przyzwoitość, właściwość.

 Godziwy, który się godzi, przystoi, uczciwy, słuszny, dozwolony.

 Goecja, gr., czarodziejstwo za pomocą złych duchów.