lombardu w wiekach średnich; stronnictwo Jakobinów podczas wielkiej rewolucji francuskiej; anat., g. łonowa a. g. Wenery — p. Wzgórek.
Góral (forma ż. Góralka, zdr. Góralczyk), mieszkaniec gór, mieszkaniec Tatr, Podhalanin (f.)
Góralek, drobne zwierzę kopytkowe, z wyglądu podobne do gryzoniów; daman (fig.).
Góralski, przym. od Góral (taniec, ubiór); po g-u = jak góral.
Góralszczyzna, wszystko, co góralskie; górale, kraj górali.
Górka, wzgórek, pagórek; pokój a. pokoje na piętrze, przy cukierni, kawiarni; z g-i na pazurki = z góry na dół; grzbietowa część cielęcia; pieczeń z nerką.
Górnictwo, gałąź przemysłu, zajmująca się wydobywaniem z ziemi pożytecznych minerałów, kopalnictwo.
Górniczek, ptak wróblowaty z rodziny skowronków.
Górniczka, żona górnika.
Górniczy, górnictwa lub górników dotyczący (nauka, zakład, towarzystwo).
Górnie, przys., wzniośle, korzystnie, przesadnie, napuszenie; wyniośle, dumnie.
Górnik, kopacz w górach, pracujący w kopalniach; inżynier górniczy, student instytutu górniczego.
Górnobrzmiący, górnolotny, szumny, podniosły, wzniosły.
Górnolotny, wysoko latający, bujający; wzniosły, szumny, napuszony, nadęty, przesadny (np. styl).
Górnomyślny, wyniosły, dumny, ambitny, wysoko patrzący.
Górnosłupny, bot., mający słupek górny (kwiat).
Górność, wyższość, szczytność, buta; wyrażenia górnolotne, deklamacja.
Górny, na górach ś. znajdujący; (o kraju) wśród gór położony, bliżej źródła rzeki leżący (np. Śląsk g.); wysoko się unoszący; wierzchni, wyższy (piętro); wzniosły, szczytny, górnolotny (np. g. styl); górnomyślny, wyniosły, przesadny, szumny: g-ne wyrażenia; g-a dodana, w muz., linja nad pięcioma zwykłemi, dla oznaczenia wyższych tonów; w bot., g. słupek = zajmujący szczyt wypukłego dna kwiatowego, umieszczony wyżej od pozostałych części kwiatu; g. kwiat (nadzalążniowy), mający słupek dolny, umieszczony niżej innych części kwiatu; w min., g. kryształ (p. Kryształ).
Górować nad czem, być wyżej położonym, panować nad czem, dominować; g. nad kim, mieć przewagę, pierwszeństwo nad kim, przewyższać kogo, trzymać prym, odznaczać ś., panować; (o broni) strzelać za wysoko; w astr., przechodzić przez południk miejsca (gwiazda g-je).
Górowanie, chwila przejścia gwiazdy lub słońca przez południk danego miejsca.
Górowaty, nierówny, górzysty, falisty, pagórkowaty, chropowaty, pogurbiony.
Górski, gór dotyczący, właściwy górom, właściwy mieszkańcom gór; g. len, min. — p. Len górski; g-e mleko, min. — p. Mleko górskie; g-e mydło, min. — p. Mydło górskie.
Górzystość, mnogość gór; wypukłość, wyniosłość, nierówność, górka; g-ci = pasmo, łańcuch gór, góry.
Górzysty, pełen gór, górami
