nowy podczas inwersji, glukoza; kartacze g-e = dawny pocisk pękający, w kształcie winnego grona.
Groń, grosik; w lm. żart., g-nie, pieniądze.
Grończa, roślina z rodziny liljowatych.
Gros, nm., dwanaście tuzinów.
Grosik, Grosina, zdr. od Grosz.
Grosista, fr., kupiec prowadzący handel hurtowy.
Grosiwo, grosze, pieniądze.
Grossular, łć., minerał barwy zielonawej, będący odmianą granatu.
Grosz, nm., pieniądz dawniej rożnej wartości, miedziany polski = 1/30 złotego = 3 szelągom (g. turonski, g. polski, g. czeski, g. pruski); drobny pieniądz, szeląg; (za g-e = za drobne kwoty); grosiwo, pieniądze, gotówka (ładny g.); kupować na g-e = za małe kwoty; zbijać g-e = zbierać majątek za swoje trzy g-e = za własne pieniądze); przen., gotówka, gotowizna; koszt, nakład; g. św. Piotra = danina składana papieżowi, świętopietrze; ostatni g. = skraj miasteczka, nędzne domy na przedmieściu.
Groszak, grosz; pieniądz miedziany, miedziak, łupak.
Groszek, roślina z rodziny motylkowatych dziko rosnących i zasiewanych (fig.); g. zajęczy, nasiona wyki pastewnej.
Groszkowaty, Groszkowy, jakby groszkiem osypany, chropowaty (g-a skóra do oprawy książek).
Groszkowy, mający powierzchnię nakształt drobniutkiego groszku (skóra g-a).
Groszorób, człowiek, zbierający pieniądze, kutwa
Groszowy, kosztujący grosz, tani; mający do czynienia z drobnemi sumami; g-wy interes = drobny, nieznaczny, drobiazgowy; przen., zamożny, bogaty.
Groszówka, przedmiot tani, mogący być kupiony za grosz (świeczka, cygaro, książka).
Grot, żeleźce strzały a. włóczni; strzała, pocisk, włócznia, dzida, pika, przen., cios, raz (fig.).
Grota, wł., wydrążenie w skale, jaskinia, pieczara (fig.); sztuczne urządzenie naśladujące grotę skalną (z kamieni, muszli, z papier maché).
Grotesk, fr., gatunek czcionek grubszych, czarniejszych od zwykłego druku, służące do uwydatnienia wyrazów; wszystko, co karykaturalnie przesadzone, dziwaczne.
Groteska-polka, fr., polka-mazurka (taniec i muzyka do niego).
Groteski, ozdoby fantastyczne, arabeski, ozdoby rysunkowe i architektoniczne, dziwaczne.
Groteskowy, fr., dziwaczny.
Groza, trwoga, przestrach, rygor, surowa, groźna karność, srogość; trzymać kogo w grozie = ostro, w obawie; groźba, pogróżka; rzecz oburzająca, wstrętna — p. Zgroza.
Grozić, straszyć czym (karą), zagrażać, zapowiadać co; sprowadzać (deszcz, chorobę, nieszczęście); odgrażać ś., odkazywać ś., zanosić się na co.
Groźba, grożenie, pogróżka, straszenie; trwoga, strach.
Groźny, grozę sprawiający, grożący. straszliwy; srogi, surowy, niebezpieczny.
Grób, miejsce w którym grzebią ciało zmarłego, dół; grobo-
