Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/41

Ta strona została skorygowana.

Asmodeusz hb., zły duch, djabeł, zakłócający spokój małżeński.

Asocjacja łć., zespolenie, skojarzenie, połączenie (np. wyobrażeń, myśli); stowarzyszenie.

Asocjacyjny przym. od Asocjacja.

Asonancja łć., w poetyce powtarzanie się w wierszu tej samej samogłoski w środku wyrazów, cz. rym niezupełny, (np. podkomorzy — gorzej, pochodzi — dobrodziej, tysięcy — więcej).

Asortować fr., robić wybór towarów, zaopatrywać się w towary potrzebne, dobierać.

Asortyment, wybór rozmaitych towarów jednego rodzaju do sprzedaży; dobór; — p. Sortyment.

Aspekt łć., widok; nazwa rozmaitych pozycji słońca, księżyca i planet, jakie względem siebie na niebie zajmują; wniosek, wróżba, astrolog. z układu ciał niebieskich; wszelka wróżba, znak na przyszłość, widoki, omen.

Aspersja łć., pokropienie woda święconą w kościele.

Aspiracja łć., przydech (np. litera h w wyrazach: Hanna, harmata i t. p.); westchnienie (do Boga); pragnienie czego, wzdychanie do czego; lek. wyciąganie zepsutego powietrza z mieszkania; wdychanie; wyciąganie płynów z jam ciała za pomocą aspiratora.

Aspirant łć., ubiegający się o co, starający się o co, pragnący czego.

Aspirantka, starająca się o co; żądająca, po ukończeniu wyższych nauk, nowicjatu, zostać rzeczywistą studentką, zakonnicą.

Aspirata łć., w jęz. spółgłoska przydechowa.

Aspirator, lek., przyrząd do robienia aspiracji.

Aspirować łć., starać się, ubiegać się o co, wzdychać do czego.

Astenja gr., bezsilność, niemoc, osłabienie.

Asteniczny gr., bezsilny, wyrażający niemoc, osłabienie (stan).

Aster (-tra), bot., gwiazdosz, roślina z rodzaju złożonych, trwała, o kwiatach ozdobnych, różnobarwnych (fig.).

Asteroida gr., drobna planeta, jakich wielka liczba znajduje się między orbitami Marsa i Jowisza.

Astma gr., duszność, trudność w oddychaniu, dychawica.

Astmatyczny dychawiczny, spowodowany astmą.

Astmatyk, mający skłonność do astmy, chory na astmę.

Astralny łć., gwiaździsty; lampa astralna = l. z knotem okrągłym i guziczkiem wewnątrz płomienia; światło astralne = światło gwiaździste, miejscami silniej rozjaśniające sklepienie nieba w nocy.

Astrofizyka, nauka o budowie i naturze ciał niebieskich.

Astrognozja gr., nauka o położeniu wzajemnem gwiazd i gwiazdozbiorów, umiejętność ich odszukiwania na niebie.

Astrolabja, Astrolabjum gr., narzędzie, dawniej używane w miernictwie do mierzenia kątów.

Astrolog gr., wróżbiarz, wróżący z gwiazd.

Astrologja, mniemana nauka wróżenia z gwiazd.

Astronom gr., badacz ciał niebieskich, gwiaździarz.

Astronomja, nauka o ciałach niebieskich.

Astronomiczny, tyczący się astronomji; dzień A. = 24-godzinny przeciąg czasu od jednego połu-