Handlarski, przym. od Handlarz, od Handlarstwo; kupiecki, kramarski.
Handlarstwo, nm., kupiectwo, prowadzenie handlu, kupczenie.
Handlarz, nm., handlujący, kupiec, przekupień, kramarz.
Handlować, nm., kupczyć, kupować i sprzedawać towary dla zysku; targować; frymarczyć.
Handlowiec, nm., pracownik handlowy, zajmujący się interesami handlowemi; bogaty kupiec, przemysłowiec.
Handlowność, nm., kwitnący stan handlu kraju lub miasta.
Handlowny, nm., prowadzący wielki handel, słynny z handlu dużego.
Handlowy, nm., dotyczący handlu, będący przedmiotem handlu; kupiecki, komercyjny; h. regiestr księga, prowadzona przy właściwym sądzie, zawierająca wykaz firm, wiadomości osobiste o kupcach i spółkach handlowych w danej miejscowości.
Handlówka, nm., szkoła handlowa, gazeta handlowa.
Handryczyć, krzyczeć; h. ś. kłócić się, sprzeczać się, targować się.
Handżar, Andżar, tur., rodzaj obosiecznego sztyletu z długą rękojeścią, zakrzywiony na końcu, puginał (fig.).
Hangar, fr., wielka szopa na wozy, samoloty, narzędzia; remiza.
Hangardy, fr., murowane ochronne pomieszczenie dla wojska w twierdzach.
Hangować, nm., spuszczać na linie szybem do kopalni.
Haniebnie, przysł., z hańbą, sromotnie, okropnie; brudno, szkaradnie; strasznie, ogromnie.
Haniebny, hańbę przynoszący, sromotny, niecny, bezecny, niegodny, nikczemny; przen., okrutny, strasznie wielki.
Hankier, nm., rodzaj bursztynu przeświecającego.
Hanswurst, nm., komiczna osoba farsy ludowej niemieckiej; błazen, pajac, arlekin.
Hantle, Haltery, ciążki: dwie kule żelazne połączone rączką do ujęcia, używane przy ćwiczeniach gimnastycznych (fig.).
Hanza, nm., dawny związek handlowy miast w północnych Niemczech.
Hanzeatycki, nm., przym. od Hanza; należący do Hanzy, mający styczność z Hanzą.
Hanzjata, członek Hanzy.
Hańba, sromota, wstyd, zakała, niesława, bezeceństwo, infamia (h-ę zadać = zganić); h.! = okrzyk, wyrażający potępienie kogoś albo czegoś, oburzenie; protest, pogarda.
Hańbiący, przynoszący hańbę, sromotny, haniebny.
Hańbiciel, ten, co hańbi, oszczerca, obmówca, przechera.
Hańbić, okrywać hańbą, przynosić hańbę, sromocić, plamić; h. kobietę = uwieść ją; h. ś., okrywać ś. hańbą.
Haraburda — p. Hałaburda; wrzawa, wrzask, burda, zwada; robiący burdę, awanturnik.
Haracz, tur., danina, nałożona w Turcji na poddanych nie Mahometan; opłata, składana Turcji przez kraje hołdownicze; danina, opłacanie ś.
Harakiri, japoń., samobójstwo przez rozcięcie sobie brzucha mieczem.
Harambasza, ar., dowódca hajdamaków serbskich.
Haramza, Haramdzia, pers., gawiedź, tłuszcza: hultaj, oszust, włóczęga.
