Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/426

Ta strona została skorygowana.

go; hulać; h. konia = męczyć, mordować — p. Zhasać.

Hasło, okrzyk wojenny, parol, wyraz, dawany w wojsku dla rozeznania swoich od nieprzyjaciół; znak, sygnał (dać h. do boju); sztandar; symbol; dewiza; odezwa; w myśl. trąbienie jako znak wezwania.

Haspel, nm., gór., kołowrót poziomy w kopalni; w powroź. narzędzie do zwijania lin, powrozów i t. p.

Hasydp. Chasyd.

Haszcza, krzaki gęste, zarośla — p. Chaszcz.

Haszpień, nm., opiłki żelazne.

Haszysz, arab., wyciąg z konopi indyjskich: silny środek narkotyczny, odurzający.

Haśnik, gwar., chłopiec (u Podhalan).

Hator, pastwisko (u Podhalan).

Hatt, Hattiszeryf a. Hatti-Humajum, tur., rozkaz gabinetowy sułtana.

Haubica, czesk., rodzaj armaty, śmigownica, granatnik (fig.).

Hauptman, nm., naczelnik, dowódca, kapitan.

Hausknecht, nm., służący w oberży; stróż domowy, parobek.

Haust, łć., łyk, połknięcie płynu.

Hawana, cygaro hawańskie; h. kolor = kolor jasno bronzowy (jak cygaro hawańskie).

Hawarja a. Awarja, wł., uszkodzenie, szkody i straty, jakie ponosi okręt podczas podróży morskiej; ubezpieczenie ładunku morskiego.

Hawelok, ang., płaszcz bez rękawów z peleryną tylko z przodu (fig.).

Hawernia, nm., kopalnia węgla.

Hawerz, Hawiarz, nm., górnik.

Hawrań, ukr., miejsce, gdzie ś. gnieżdżą gawrony.

Hazard, fr., przypadek, traf, los, szczęście; narażenie ś.: niepewność. ryzyko, niebezpieczeństwo; awanturowanie ś., odwaga z narażeniem ś.; gra wysoka o pieniądze; stawianie na los szczęścia.

Hazardować, fr., stawić na los szczęścia, na kartę, puszczać na los, ryzykować; h. ś. puszczać ś. na los, na niepewne; narażać ś., awanturować ś.; wystawić się na sztych, na niepewne.

Hazardowny, fr., losowy, na los szczęścia puszczony, narażający się; zbyt odważny, awanturujący ś., stawiany na ślepo, niepewny, ryzykowny, niebezpieczny (h-na gra).

Hazuka, Hażuka, łć., rodzaj długiej sukni zwierzchniej.

Haż go! ha! okrzyk przy szczuciu psem.

He! Hę? wykrz., wyrażający zadziwienie lub zapytanie: he = wyrażanie nidzadowolenia lub urazy.

Heban, gr., drzewo indyjskie czarnej barwy, ciężkie i zbite, służące na wyroby tokarskie i stolarskie; kolor czarny.

Hebankowate a. Hebanowate rośliny, rodzina roślin kwiatowych dwuliściennych.

Hebanować, nadawać drzewu kolor hebanowy.

Hebanowy, z hebanu; czarny jak heban; towar h. = niewolnicy murzyni jako towar.

Hebd, gr., bez hebd, roślina z rodziny przewiertniowatych (fig.).

Hebdomada, gr., tydzień, dyżur tygodniowy księdza w parafji.

Hebe, gr., owad łuskoskrzydły z gromady prządkówek, grecka bogini młodości i piękności; pod-