Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/43

Ta strona została skorygowana.

sprawowania, postępów w nauce; świadectwo stanu służby.

Atestować, zaświadczać, dawać świadectwo, poświadczać.

Ateusz, Ateista gr., nie wierzący w istnienie Boga, bezbożnik.

Ateuszowski, Ateistyczny, pozbawiony wiary w Boga; bezbożny.

Atlas gr., zbiór map gieograficznych; A. anatomiczny = rysunki różnych części ciała ludzkiego; A. botaniczny lub mineralogiczny = rysunki różnych gatunków roślin lub minerałów.

Atleta gr., rz. m., szermierz, zapaśnik, siłacz, silny; człowiek, silnie zbudowany i odznaczający się olbrzymią siłą.

Atletyczny gr., silny, muskularny, odznaczający się wielką siłą.

Atletyzm gr., zapaśnictwo.

Atłas prs., gatunek gładkiej, lśniącej materji jedwabnej; suknie z tej materji. A. hiszpański = materjał bawełniany, naśladujący atłas.

Atłasowy przym. od Atłas.

Atłaśnik, owad z gatunku pszczółkowatych.

Atmosfera gr., powietrznia, masa powietrza, otaczająca ciała niebieskie; przen. otoczenie, towarzystwo, wśród którego żyje jednostka.

Atmosferologja gr., nauka o powietrzu.

Atmosferyczny przym. od Atmosfera; tyczący się atmosfery; zjawiający się w atmosferze, wytwarzający się w atmosferze.

Atoli spój., wszakże, jednakże, wszelako.

Atom gr., niedziałka, najdrobniejsza cząstka, już się nie dzieląca; przen. drobiazg (w porównaniu np. z ogromem wszechświata).

Atomistyczny, dotyczący atomistyki; teorja A. = pogląd, który uważa materję za złożoną z pojedyńczych atomów.

Atomistyka, nauka o atomach.

Atonja gr., brak sił żywotnych w organizmie; zwątlenie tkanek narządów.

Atrakcja łć., przyciąganie; pociąg, powab.

Atrakcyjny, przyciągający, pociągający.

Atrament łć., płyn różnej barwy (zwykle czarny), służący do pisania, a będący roztworem pewnych substancji (galasu, niedokwasu żelaza i t. d.) A. sympatyczny = nie pozostawiający po sobie śladu na papierze, a widoczny dopiero po ogrzaniu papieru lub po zmoczeniu go w innym roztworze.

Atrofja gr., zanik, wyschnięcie, pewnej części ciała.

Atropina łć., alkaloid beladony, używany w chorobach ocznych.

Atrybucja łć., prawo, przynależne komu.

Atrybut łć., przymiot, cecha, własność, właściwość.

Atut fr., karta świetna, kozera.

Atutować fr., zadawać, wygrywać atuty.

Atycka sól, dowcip wykwintny, zgrabny i uszczypliwy.

Atyka gr., ozdoba architektoniczna nad frontonem budynku zasłaniająca dach (fig.).

Atynencja łć., przyległość, przynależytość.

Au! wykrz., wyraż. nieukontentowanie, niechęć.

Audjencja łć., posłuchanie, przyjęcie interesanta przez osobę wysoko postawioną.

Audjencjonalny przym. od Audjencja.