Hematyt, gr., ruda żelazna, żelaziak brunatny lub czerwony.
Hemeralopja, gr., kurza ślepota, niezdolność widzenia o zmierzchu.
Hemerologja, gr., sztuka układania kalendarza.
Hemicykl, gr., półkole.
Hemidoma, gr., postać krystalograficzna; dwie ściany jednakowe w ortodomie.
Hemimorfizm, gr., własność niektórych minerałów wytwarzania kryształów o ścianach niejednakowych.
Hemin, Hemina, gr., chlorowodan hematyny, składnik krwi.
Hemiopja, Hemiopsja, gr., choroba wzroku, skutkiem której widzi się połowę przedmiotu.
Hemisfera, gr., półkula.
Hemisferyczny, Hemisferny, gr., półkolisty.
Hemoglobina, gr., czerwony barwnik krwi (2 fig.).
Hemoptoe, gr., krwotok płucny.
Hemoroidalny, gr., odbytnicowy, krwawnicowy.
Hemoroidarjusz, gr., cierpiący na hemoroidy.
Hemoroidy, gr., blp., chorobliwa guzowatość w okolicy odbytu, wydzielająca krew; krwawnica.
Hemorragja, gr., upływ krwi, krwotok.
Hemostatyczne gr., środki lekarskie, powstrzymujące krwawienie.
Hen! wykrz., wskazujący odległość daleką; het! daleko! wej! oto!
Hengiewerk, nm., wiązanie dachowe wiszące.
Henoteizm, gr., wiara w jednego Boga, monoteizm.
Henotyka, gr., sztuka jednania, przejednywania.
Heortologja, gr., nauka o dniach świątecznych, uroczystych.
Hepatyk, gr., cierpiący na wątrobę.
Hepatyt, gr., kamień wątrobiany.
Hep! hep! wyraz obelżywy przeciw żydom.
Heptachord, Heptakord, gr., dzisiejsza gama djatoniczna.
Heptagon, gr., siedmiokąt.
Heptameron, gr., zbiór powiastek rozłożony na siedm dni.
Heptametr, gr., wiersz siedmiostopowy.
Heptarchja, gr., panowanie siedmiu władców.
Heraklita, członek sekty Heraklitów, odrzucających chrzest i małżeństwo.
Heraldyczny, łć., dotyczący heraldyki.
Heraldyk, łć., znający się na herbach, zajmujący ś. heraldyką.
Heraldyka, łć., nauka o herbach.
Herb, nm., godło lub znak nadany rodzinie szlacheckiej, odróżniający ją od nieszlachty; klejnot, godło państwa lub miasta; ród, dom, dziedzictwo.
Herba, Herwa, portug., roślina brazylijska, na której naparzają napój tejże nazwy; herbata brazyl.
Herbaciany, łć., przym. od herbata; mający przymioty herbaty, pochodzący od herbaty; róża h-a = blado-żółta.
Herbaciarka, gospodyni lub właścicielka herbaciarni.
Herbaciarnia, łć., zakład gdzie się można napić herbaty.
Herbarjum, łć., zielnik.
Herbarz, łć., dzieło, zawierające opisy herbów i rodowody familji szlacheckich.
Herbata, łć., krzak herbaty (fig.), suszone liście tegoż krzaka; napój z liści herbaty; przyjęcie wieczorne; wieczór proszony z tańcami.
