przy którym występują charakterystyczne objawy cielesne i duchowe.
Hipocentaur, gr., bajeczny potwór z ciałem końskiem a głową i kadłubem męskim (f.).
Hipochondrja, gr., chorobliwy rozstrój psychiczny, wyrażający ś. w usposobieniu ponurem zgryźliwem, śledziennictwo.
Hipochondryczny, gr., śledzienniczy.
Hipochondryk (forma ż. Hipochondryczka), gr., cierpiący na hipochondrję, śledziennik; grymaśnik.
Hipocyklojda, gr., krzywa, utworzona przez punkt okręgu, znajdującego się wewnątrz drugiego okręgu i toczącego się po nim.
Hipodermokliza, gr., wstrzykiwanie podskórne.
Hipodrom, gr., miejsce do wyścigów konnych; ujeżdżalnia, cyrk; arena cyrkowa.
Hipofag, gr., żywiący się mięsem końskiem.
Hipogieum, nieod., podziemie, katakumby, grobowce.
Hipogryf, gr., koń skrzydlaty z głową gryfa, pegaz (fig.).
Hipokaust, gr., przyrząd do ogrzewania.
Hipokon — p. Hipochon-.
Hipokras, gr., rodzaj wina przyprawionego a. likieru.
Hipokratesa gr., sztuka, sztuka lekarska.
Hipokratyczna gr., twarz, twarz o zmienionych rysach, oznaczająca śmierć blizką.
Hipokrene, gr., w mit., na górze Helikonie w Grecji, źródło, z którego woda miała dawać natchnienie poetyczne.
Hipokryta (forma ż. Hipokrytka), gr., obłudnik, fałszywy; człowiek skryty, świętoszek.
Hipokrytyka, gr., deklamacja z muzyką.
Hipokryzja, gr., obłuda, dwulicowość, fałszywość, świętoszkostwo.
Hipologja, gr., nauka o koniu, jego rasach, charakterze, przymiotach i t. p.
Hipoman, fr., namiętny miłośnik koni.
Hipomanja, gr., przesadne zamiłowanie do koni.
Hipopatologja, gr., nauka o chorobach konia.
Hipopotam, gr., koń rzeczny, duże zwierzę parzystokopytowe, nieprzeżuwające, z rodziny ociężałych (fig.).
Hipostatyczny, gr., wyrozumowany przez uprzedmiotowanie pojęcia.
Hipostaza, gr., uprzedmiotowanie, uosobienie pojęcia; rozważanie istotnej cechy przedmiotu zamiast samego przedmiotu a. bytu realnego zamiast pojęcia.
Hipostazować, gr., podstawiać byt zamiast pojęcia; uprzedmiotować pojęcie.
Hipostyl, gr., kolumnada kryta z wierzchu.
Hipotaksa, gr., podporządkowanie.
Hipotalatyka, gr., sztuka pływania pod wodą.
Hipoteczny, gr., zastawny, odnoszący się do hipoteki; h. wykaz = wyciąg z księgi hipotecznej, zawierający wyszczególnienie praw własności i zmian w tychże prawach, oraz długów, ciążących na majątku nieruchomym.
Hipoteka, gr., instytucja, zabezpieczająca prawa rzeczywistych
