downictwo, przysięga na wierność panującemu.
Homalograficzna gr. mapa, mapa, przedstawiająca części ziemi równe co do powierzchni jako figury równoważne, choćby z uszczerbkiem podobieństwa do kształtów naturalnych.
Homar, fr., rak morski (fig.).
Homen, ukr., korowód widm i straszydeł w czasie morowej zarazy; hałas, zgiełk, wrzawa silna.
Homeografja, gr., przeniesienie starego druku na płytę drukarską, aby z niej czynić odbitki podobne do dawnych.
Homeopata, gr., lekarz, leczący metodą homeopatyczną, według zasad homeopatji.
Homeopatja, gr., metoda leczenia, polegająca na dawaniu choremu takich lekarstw w małych dozach, które w większej ilości wywołują skutki podobne do objawów danej choroby, w myśl zasady, że „podobne“ leczy ś. „podobnem“.
Homeopatyczny, przym. od Homeopatja; przen., zbyt mały, w nader małej ilości.
Homeoplastydy, gr., jednakowe komórki.
Homeotelenton, gr., zakończenie jednobrzmiące w prozie, z którego powstały rymy nowożytne.
Homerologja, gr., literatura dotycząca Homera.
Homerul, ang., hasło narodowców irlandzkich, domagających ś. własnej administracji i parlamentu.
Homeruler, ang., zwolennik Homerulu irlandzkiego.
Homeryczny, przym. od Homer; h. śmiech = głośny wybuch śmiechu, niepowstrzymany; wiersze h-e = właściwe starożytnej epopei; przen., epiczny, opisowy.
Homerydzi, blp., piewcy, utrzymujący w ustnym podaniu pieśni Homera.
Homerysta, uczony, poświęcający ś. badaniom dzieł Homera.
Homespun, ang., dosł., przędziwo domowe, krajowe; tkanina w rodzaju partu na suknie kobiece.
Homicydjum, łć., mężobójstwo, morderstwo.
Homileta, Homiletyk, gr., wykładacz tekstu Pisma św.
Homiletyka, gr., teorja wymowy kościelnej, nauka umiejętnego wypowiadania kazań.
Homilja, gr., prosty wykład jakiego ustępu Pisma Św. z budującym zastosowaniem do życia.
Homiljarz, łć., księga, mieszcząca homilje na każdy dzień.
Homocentryczny, gr., jednośrodkowy.
Homochroniczny, gr., zgodny, odpowiedni co do czasu.
Homofoniczny, gr., w muz., jednogłośny, w którym głosy nie występują samodzielnie, lecz są podporządkowane głosowi, prowadzącemu melodję.
Homogien, gr., rzecz, istota jednorodna.
Homogieniczny, gr., jednorodny, należący do jednego rodzaju.
Homograficzny, gr., jednokreślny, rzutowy; faksymilowy; h. przedruk = odbicie rękopisu lub starego druku w dokładnej podobiznie.
Homojuzja, gr., podobieństwo co do istoty, co do treści.
Homologacja, łć., zatwierdzenie przez sąd umów dobrowolnych a. uchwał.
Homologiczny, gr., jednoimienny; zgodny, odpowiedni; analogiczny, podobny, równobrzmiący.
Homologizować, gr., upodabniać, porównywać.
Homologja, gr., zgodność, odpowiedniość.
