Ichtjomorficzny, gr., mający rybi kształt.
Ichtjomorfit, Ichljotypolit, gr., odcisk ryby na kamieniu.
Ichtjornis, gr., ptak kopalny uzębiony z kadłubem ryby (fig.).
Ichtjosaurus, gr., rybo-jaszczur, olbrzymie zwierzę przedpotopowe (fig.).
Ichtjotomja, gr., anatomja ryb.
Iczoglan, Iczogłan, tur., pokojowiec turecki.
Idea, Ideja, gr., obraz widomy, wizerunek, postać; pojęcie ogólne, rodzajowe, istota rzeczy (platonicznie); wyobrażenie (kojarzenie I-i); pojęcie rozumowe, któremu w doświadczeniu nic nie odpowiada (Kant); pojęcie, myśl, pomysł, myśl przewodnia w działalności, np. i. narodowa, działać w imię i-i = cel dążeń.
Ideacja, łć., władza umysłowa wytwarzania pojęć; działanie wyobraźni; wytwarzanie i łączenie pojęć.
Idealista, gr., zwolennik idealizmu, człowiek w myślach i postępkach kierujący się ideałami; ten, co wszystko idealizuje, wystawia w idealnym świetle, zapatrujący się na rzeczy idealnie; lekceważący rzeczywistość, marzyciel, ideolog (for. ż. Idealistka).
Idealistyczny, gr., idealizmem nacechowany, w duchu idealizmu pojęty.
Idealizacja, Idealizowanie, gr., rzecz. od Idealizować.
Idealizm, gr., pogląd filozoficzny uznający tylko ideje za byt realny (błędnie zamiast spirytualizm); kierunek myśli lubujący się w ideałach; pogląd na życie opierający się nie na rzeczywistości, lecz na idei; idealizowanie rzeczywistości; wymaganie od sztuki, by podnosiła rzeczywistość do ideału; marzycielstwo; i. realny, teorja filozoficzna, usiłująca pogodzić idealizm z realizmem.
Idealizować, gr., kszałtować coś rzeczywistego podług idei; wyobrażać sobie, że coś jest doskonałem; przen., wystawiać coś w lepszym świetle, niż ono jest w rzeczywistości, przedstawiać coś ułomnego jako doskonałe.
Idealnieć, gr., stawać się idealnym, przybierać cechy ideału.
Idealność, gr., właściwość tego, co jest idealne; istnienie tylko w idei, w myśli; kierunek idealny; doskonałość, odpowiadająca powziętej idei.
Idealny, gr., w idei istniejący (przeciwieńs.: realny), wymarzony, urojony, imaginacyjny, duchowy (przeciwieńs.: materjalny); doskonały, wrzorowy, ideałowi dorównywający; skończenie piękny.
Ideał, gr., wyobrażenie, wcielenie idei; wzór doskonałości niedościgniony, doskonałość; najwyższy cel dążeń; osoba ukochana.
Ideja — p. Idea.
Idem, łć., ten sam, to samo; podobnież.
Identyczność, łć., tożsamość, jednoznaczność.
Identyczny, łć., taki sam, zupełnie równy drugiemu, jednakowy, równoznaczny.
Identyfikacja, gr., utożsamienie.
Identyfikować, łć., utożsamiać, brać jedno za drugie.
Ideodynamiczny, Ideomotoryjny gr., ośrodek, miejsce w mózgu, będące siedliskiem wyobrażenia ruchowego, oraz będące miejscem wyjścia bodźca, wywołującego ruch; i-e ruchy, wykonywane bezwiednie podczas myślenia o nich.
Ideogienja, gr., nauka o powstawaniu idei a. wyobrażeń, część psychologji.
