Imieniny, blp., rocznica nadania imienia chrzestnego, dzień patrona.
Imienniczka, kobieta tegoż imienia; obchodząca swoje imieniny.
Imienniczy, tego samego imienia, tej samej nazwy.
Imiennie, przys., po imieniu.
Imiennik, mężczyzna tegoż imienia lub nazwiska z innym.
Imienny, od imienia; zawierający imiona i nazwiska (lista i-a); wartość i-a = nominalna.
Imiesłów, słowo, w gram. (= łć., participium), forma czasownikowa w postaci przymiotnika, ale wyrażająca czynność, czas tej czynności i rodzaj.
Imię, (-enia, lm. -ona); nazwa; miano dane komu na chrzcie (i. chrzestne); nazwa albo nazwisko osoby lub rzeczy (nazwać po imieniu = wyraźnie, bez ogródki); w I. Ojca (Boga) = co znowu! co się stało!; w I. Pańskie (w imieniu Boga; reputacja, opinja (dobre, złe i.); w imieniu czyimś = w zastępstwie, z upoważnienia; z imienia = na pozór, pozornie; w gram., wyraz, oznaczający osobę, rzecz lub ich przymiot czyli rzeczownik, przymiotnik, zaimek i liczebnik.
Imionisko, przezwisko.
Imionnik, pamiętnik, album do wpisywania przygodnych poezji; sztambuch.
Imitacja, łć., naśladowanie, naśladownictwo; przedmiot podrobiony, naśladujący podobny przedmiot cenny.
Imitator, łć., naśladowca.
Imitować, łć., naśladować, udawać co a. kogo, podrabiać co.
Immanencja, łć., przyrodzona właściwość jakiego przedmiotu w nim tkwiąca; w teologji: nieodłączność przyrody od ducha bożego, który w niej tkwi.
Immanentny, w fil., tkwiący w czemś, zamknięty w obrębie jakiejś rzeczy lub pojęcia, wsobny, (przeciwieństwo: transcedentny).
Immaterjalizm, fr., pogląd filozoficzny, zaprzeczający duszy bytu materjalnego, lecz uważający ducha za byt właściwy.
Immatrykulacja, łć., wpisanie kogo do matrykuł uniwersyteckich w poczet studentów; zapisanie do regestrów trybunalskich.
Immatrykulować się, łć., zapisywać się w poczet studentów uniwersytetu.
Immersja, łć., część składowa mikroskopu do badania bakterji; zanurzenie, pogrążenie (np. w płynie); w astr; wejście jakiej planety w cień innej planety.
Immigracja, łć., przybycie, przybywanie osadników, ludności obcej do kraju, przywędrowywanie, napływ obcej ludności.
Immigrant, łć., obcy przybysz, przybywający, osadnik.
Immisja, łć., urzędowe wprowadzenie w posiadanie.
Immortele, fr., kwiatki nieśmiertelniki.
Immunitacja, łć., uwolnienie od czego, od podatków, od obowiązków.
Immunitas, Immunitet, łć., uwolnienie od płacenia podatków i innych powinności; swoboda, przywilej.
Immunizacja, łć., zabezpieczenie przed szkodliwym wpływem jakiego zarazka chorobotwórczego, uodpornienie.
Immunizować, łć., zabezpieczyć od jakiej choroby zakaźnej, uodpornić.
Imortalizacja, łć., unieśmiertelnienie, zapewnienie wiecznej pamięci.
Imość zam. Jejmość; Imościanka zam. Jejmościanka; zdr. Imościulka, Imościunia.
Imparcjalność, łć., bezstronność.
Imparcjalny, łć., bezstronny.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/455
Ta strona została przepisana.