Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/467

 Intercesja, łć., pośredniczenie, wstawiennictwo, protekcja, orędownictwo; przyjęcie zobowiązania, poręczenie.

 Intercyza, łć., kontrakt, umowa przedślubna w sprawie majątkowej.

 Interdykt, łć., zakaz przez papieża lub biskupa odprawiania nabożeństwa i udzielania sakramentów w danym kraju lub mieście; klątwa kościelna.

 Interes, łć., sprawa; omówienie sprawy; załatwienie sprawunku; spekulacja; korzyść, zysk; przyczyna, podbudzająca do wzięcia udziału w czym; rzecz, obchodząca kogo (to nie twój i.); zakład handlowy lub przemysłowy, przedsiębiorstwo; powab, właściwość zaciekawiająca, budząca zajęcie; załatwienie potrzeby naturalnej; głupi i. = zła sprawa; to nie i.! = to nie przedstawia korzyści; i-y albo i-a = stan majątkowy; być w i-ach = być w kłopotach pieniężnych, mieć długi; polityka i-u = jednostronne poszukiwanie korzyści, bez względu na dobro ogółu.

 Interesant, fr., mający jaki interes do kogo; uczestniczący w przedsiębiorstwie, klijent; mający pretensję do pozostałości po kim.

 Interesik, fr., zdr. od Interes; mały interes, mała sprawa do kogo.

 Interesować, fr., obchodzić, zajmować, wzbudzać zajęcie, ciekawość, zaciekawiać; i. ś. zajmować ś. czym; wchodzić w co, wdawać ś.

 Interesowany, łć., ten, którego co bliżej obchodzi.

 Interesowny, łć., szukający zysku, chciwy.

 Interesujący, łć., zajmujący, zaciekawiający.

 Interferencja, łć., przecinanie się fal (światła, głosu, wody).

 Interferować, fr., spotykać się, przecinać ś. (o falach, promieniach światła).

 Interglacjalny, łć, w gieol. dotyczący okresów cieplejszych, które występowały między okresami lodowemi.

 Interjekcja, łć., wykrzyknik.

 Interkalacja, łć., wsuwanie wyrazów, przez piszącego opuszczonych; wsuwanie wyrazów i myśli własnych między wyrazy napisane przez właściwego autora.

 Interkalarje, łć., dochody z probostwa wakującego.

 Interkolumnja, łć., w budown., odstęp między kolumnami.

 Iterlinearny, łć., między wierszami pisany; tłómaczenie i-e = zamieszczone pod każdym wierszem.

 Interlinja, łć., w drukar. metalowa przedziałka, służąca do rozsadzania wierszy; przedział między wierszami.

 Interlinjować, łć., wstawiać interlinjo między wiersze.

 Interlokucja, łć., rozmowa z kim.

 Interlokutor, łć., osoba rozmawiająca z kim, rozmówca.

 Interludjum, łć., w muz. przegrywka.

 Interludy, łć., trywjalne utwory sceniczne z życia ludowego.

 Intermedjum, łć., czas pomiędzy dwoma terminami; ucieszny ustęp, scena komiczna, któremi przeplatano djalogi pobożne w widowiskach polskich XVII wieku; intermezzo.

 Intermezzo, Intermezo, łć., krótki utwór dramatyczny, małe komiczne operetki lub farsy, dawane pomiędzy aktami większych sztuk; krótki ustęp muzyczny w środku większego dzieła lub opery; drobne zdarzenie, zaszłe między wypadkami ważnemi.

 Intermisja, łć., przerwa.

 Intermistyczny, łć., tymczasowy, prowizoryczny.

 Intern, Internista, łć., uczeń, mieszkający w zakładzie nauko-