kierce = w zarodku); djament maleńki, osobno osadzony.
Iskrochron, sito a. kapa na kominie, chroniąca od iskier, wybuchających wraz z dymem (fig.).
Iskrzący, lm. od Iskrzyć; błyszczący, migocący.
Iskrzenie, rzecz. od Iskrzyć; nagłe wzmaganie się i osłabienie jasności gwiazd, blask ich migocący i mieniący się barwnie; objaw zakłócenia w atmosferze; migotanie, własność niektórych minerałów posiadania wewnątrz błyszczących punkcików, wywołujących migotanie; i. ś., doznawanie wrażeń światła, nazewnątrz nie istniejącego, błyski, latanie iskier przed oczami.
Iskrzyć, Iskrzyć ś., iskry (z siebie) wyrzucać, błyszczeć, żarzyć się, świecić; (o winie) pienić się.
Iskrzyk, minerał z grupy lamprytów o różnym zabarwieniu — p. Piryt.
Iskrzysty, iskrzący się, pełen iskier, iskry rzucający, żarzysty.
Islam, arab., nazwa religji mahometańskiej.
Islamita, łć., wyznawca islamu, mahometanin.
Ismenka, gr., roślina z rodziny amarylkowatych (fig.).
Istka, w wyrażeniu: istka w istkę: tak samo, kubek w kubek.
Istm, gr., międzymorze (fig.).
Istnieć, Istnąć, być na świecie, żyć, mieć bytność, byt, być rzeczywiście, egzystować.
Istnienie, byt, znajdowanie się na świecie, egzystencja.
Istność, istnienie, byt, bytność, egzystencja: jestestwo, istota.
Istny, Isty, istotny, prawdziwy, rzetelny; czysty, wierutny (i. warjat).
Istoczyć, tworzyć, kształtować.
Istota, natura, przyrodzenie rzeczy, człowiek, stworzenie; I. najwyższa = Bóg; w fil., substancja, rzecz sama w sobie; grunt rzeczy, treść rzeczy, skład ustroju; w istocie, istotnie = w gruncie rzeczy, rzeczywiście; ciało istniejące; jestestwo, istność.
Istotka, osobistość młodociana.
Istotnie, przys., w istocie, prawdziwie; rzeczywiście, w samej rzeczy, w gruncie rzeczy, naprawdę.
Istotny, do istoty rzeczy należący; prawdziwy, rzeczywisty.
Isty — p. Istny.
Iścić, cz. ter. Iszczę, dok. ziścić, uiszczać, spełniać, dopełniać, dotrzymywać; i. się, dopełniać się, sprawdzać się, uskuteczniać się, urzeczywistniać się.
Iście, przys., istotnie, prawdziwie, doprawdy, rzeczywiście, w rzeczy samej, zaiste, pewnie, niewątpliwie.
Iściec, Istca, istotny, prawy właściciel; rzeczywisty wierzyciel, od którego coś istotnie pochodzi; pierwotny właściciel, poręczyciel, zastępca, świadek.
Iścizna, prawda istotna, rzeczywistość, rzetelność; własność prawna; gotówka, kapitał; istota.
Iść, dok., pójść (idzie, szedł, szła, szli): dążyć pieszo (nie jechać); stąpać, postępować, udawać ś., ciągnąć; i. gęsiego = jeden za drugim; i. przez co = przechodzić (i. przez most, przez rzekę); odejść, oddalić ś., zejść (idź mi z oczu); przen., i. w co = posuwać się, zapędzać się, postępować w czym (i. w lata = starzeć ś.); i. za czym = gonić, uganiać ś. za czym; trzymać ś. czego w postępowaniu; i. kolejno (idę porządkiem alfabetu); następować (idzie jedno za drugim, bierz, jak idzie = jak następuje jedno po drugim,
