Jaro, dziarsko, krzepko, czerstwo.
Jarosz, żywiący się wyłącznie pokarmami roślinnemi; wegietarjanin.
Jarować, przebywać wiosnę; ćwiczyć, uczyć konia, przysposabiać go do wyścigów.
Jarstwo, żywienie się wyłącznie pokarmem roślinnym, wegietarjanizm.
Jaruga, prow., jar, bagno, kałuża.
Jary, wiosenny, tegoroczny; j-e żyto, j-a pszenica, j. miód = lipiec, j. wosk = jarzący, j-a pszczoła = nowo wyrojona; czerstwy, krzepki.
Jarząb — p. Jarzębina, p. Jarząbek.
Jarząbek, ptak kurowaty z rodziny cietrzewi (fig.).
Jarząco, przysł. od Jarzący; jaskrawo, silnie, rażąco.
Jarzący, jaskrawo świecący, gorejący, żarzący się
Jarzec, jęczmień jary.
Jarzemny, chodzący w jarzmie, roboczy (wół).
Jarzębaty, Jarzębiasty, pstrokaty, nakrapiany, siwy; powycinany brzegami, jak liście jarzębiny (chmury j-te).
Jarzębić, pstrzyć, nakrapiać.
Jarzębina, Jarząb, roślina z rodziny jabłkowatych, jagody jarzębie (fig.).
Jarzębinowy, Jarzębi, przym. od Jarzębina; od Jarząb.
Jarzębinówka, Jarzębówka, wódka zaprawiona jarzębinami.
Jarzęcy, wiosenny, jary; czysty, jasny; j-a świeca = biała, z czystego wosku zrobiona.
Jarzma, słupiec schodowy.
Jarzmianka, roślina z rodziny baldaszkowatych (fig.).
Jarzmić, jarzmo nakładać, pod swoją moc podbijać.
Jarzmo, drewniany zapprząg, kładziony na karki wołów (fig.), para wołów roboczych; przen., niewola: pod j-em = w niewoli; chodzi jak w j-mie = ciężko, z wyprężeniem; przejście zaklęsłe z jednego pasma gór do drugiego; pale u mostów, stanowiące rusztowanie.
Jarzmowaty, Jarzemny, przym. od Jarzmo.
Jarzyca, rój pszczół tegoroczny.
Jarzyć, iskrzyć, żarzyć; podżegać, podjudzać, jątrzyć.
Jarzyna, roślina ogrodowa kuchenna, ogrodowizna, warzywo, zielenina, włoszczyzna; potrawa, zupa przyrządzona z jarzyny; zboże jare.
Jarzynka, młoda jarzyna.
Jarzysty, obfity w jary (grunt).
Jasełka, blp., zdr. od Jasła; żłobek, w którym się Chrystus narodził; szopka, przedstawiająca narodzenie Chrystusa.
Jasiek, mała poduszeczka pod głowę; od imienia Jan.
Jasieniec, roślina z rodziny dzwonkowatych, gatunek chabru.
Jaskier, łć., roślina z rodziny jaskrowatych, złotojeść (fig.).
Jaskinia, wielka jama w skałach, pieczara, grota; przen., j. łotrów = miejsce pobytu złych ludzi.
Jaskiniowiec, człowiek z epoki przedhistorycznej, który żył w jaskiniach; człowiek dziki.
Jaskółczę, (lm. -ęta); pisklę jaskółcze.
Jaskółczy, przym. od Jaskółka; J-e ziele = roślina glistewnik; j. ogon, motyl dzienny — p. Paź królowej.
Jaskółczycha, jaskółka samica.
Jaskółka, ptak dzienny owadożerny, rozciętodzioby, z rodziny
