nakierja, zuchostwo, zuchowatość; zbior., młodzież junacka.
Junaczyć, j. ś., zuchować, śmiałkować, buńczuczyć się; udawać śmiałka.
Jung (-owie), nm., podoficer floty morskiej.
Junak, śmiałek, zuch, chwat; człowiek mężny, bohater.
Junakierja, śmiałkowanie, junactwo, udawanie zucha; brawurowanie, przechwałki.
Junakować, junaczyć, brawurować.
Juniec, Juńczyk, młody byczek.
Junimiści, stronnictwo narodowo-liberalne w Rumunji.
Junius, łć., czerwiec.
Junkier, nm., podchorąży albo podoficer ze szlachty; kandydat na oficera; członek partji szlacheckiej skrajnozachowawczej w Prusach.
Junosza, ukr., młodzieniec dziarski, junak.
Junta, hiszp., władza rewolucyjna w Hiszpanji i Portugalji.
Jupa, Jupka — p. Juba, Jubka.
Jura, Jurajska formacja, formacja drugorzędowa ziemi, między formacją kredową i triasową, obfita w skaliste wapienie i skamieniałości (od nazwy gór Jura).
Jurament, łć., przysięga.
Jurasz, gołąb samice, cingle gruchający.
Jurat, łć., student, kończący wydział prawny.
Juratoryjny, łć., ten, za którym poręczono.
Jurgielt, nm., płaca roczna, żołd.
Jurgieltnik, nm., pobierający jurgielt, najemnik.
Jurny, Jurliwy, lubieżny, namiętny, rozpustny.
Jurta, tat., chata, namiot u tatarów, kirgizów, kamczadałów (fig.).
Jury, ang., sąd, sędziowie oceniający okazy wystawowe, rozstrzygający spory.
Jurydyczny, łć., prawny, prawniczy.
Jurydyka, Jurysdyka, Jurysdykcja, łć., w dawnej Polsce: dzielnica miasta pod względem sądowym; miasteczko, które weszło w skład większego; osada, rządząca się osobnemi prawami, zniesionemi w r. 1792; mała osada szlachecka, zaścianek; wieczysta dzierżawa; j-i = sąd szlachecki, starościński, grodzki, roki grodzkie.
Jurysdator, Jurysdatorka, łć., udzielający komu prawa do czego, mocodawca, mocodawczyni.
Jurysdykcja, łć., okrąg sądowy; sąd, trybunał, zebranie urzędników sądowych; władza, zarząd — p. Jurydyka.
Juryskonsult, Juryskonsultant, łć., prawnik biegły, doradca prawny przy jakiej instytucji.
Jurysprudencja, łć., znajomość prawa, prawoznawstwo; zbiór zasad prawnych; sposób wyrokowania wyższych sądów w pewnych sprawach.
Jurysta, łć., prawnik, znawca prawa.
Jurystowski, łć., przym. od Jurysta; prawniczy; po j-u, przen., wykrętnie.
Jurystycjum, łć., prawo, zawieszające w czasie wojny sądzenie spraw, z wyjątkiem spraw o alimenty.
Juryzdyka, łć., — p. Jurydyka.
Jurzyć, jątrzyć, podburzać; j. ś. indyczyć ś., komosić ś.; pałać pożądliwością.
Justernia, Justownia, łć., warsztat menniczy do regulowania normalnej wagi każdej monety; zakład oczyszczania złota i srebra.
Justerować, Justować, łć., regulować ciężkość monety do właściwej wagi.
Justować, nm., druk., powiększać lub zmniejszać ustępy między wy-
