dla woźnicy (fig.); dorożka o 4 siedzeniach.
Kabacić, łć., namawiać, przeciągać kogo namową na swoją stronę — p. Przekabacać.
Kabacik, łć., zdr. od Kabat (ob.).
Kabak, tur., szynk, karczma.
Kabalarka, hebr., kobieta umiejąca wróżyć z kart.
Kabaletta, wł., w muz., frazes muzyczny, ożywiony, powtarzający się w śpiewie.
Kabalista, hebr., znawca ksiąg kabalistycznych; wróżbiarz.
Kabalistyczny, hebr., tyczący ś. kabały żydowskiej; tyczący ś magji, wróżbiarski; czarnoksięski
Kabalistyka, hebr., spekulacja umysłowa dotycząca kabały mistycznej filozofji religji wschodniej.
Kabała, hebr., podanie, tajemnicza nauka Żydów, filozofja mistyczna religji Żydów; wróżenie z kart; knowanie, intryga, plotki, zmowa; kłopotliwe położenie, zawikłanie.
Kaban, tat., wieprzak.
Kabanina, mięso wieprzowe, mięso końskie.
Kabaret, fr., półmisek, podzielony wachlarzowato na kilka podziałek; rodzaj teatrzyku przy restauracji, gdzie produkują ś. śpiewacy, tancerki, sztukmistrze itp.
Kabat, łć., kaftan męski a. ko biecy, kamizola (zdr. Kabacik).
Kabel, fr., drut telegraficzny, telefoniczny podmorski a. podziemny, odpowiednio zabezpieczony od uszkodzenia (fig.).
Kabeljan — p. Kabljon.
Kabestan, fr., kołowrót do zwijania i rozwijania liny okrętowej, winda okrętowa (fig.).
Kabil, arab., pokolenie tatarskie.
Kabina, fr., budka do kąpieli w morzu (fig.); kajuta okrętowa; izdebka, przegródka osobowa w zakładzie kąpielowym.
Kabljon, hol., świeże niesolone mięso wątłusza (dorsza).
Kabłąk, pałąk zakrzywiony w łuk, wiązanie, rusztowanie z desek do utrzymania sklepień murujących się — p. Obłąk.
Kabłąkowatość, zakrzywienie w łuk.
Kabłąkowaty, zgięty w kabłąk, pałąkowaty, łukowaty.
Kaboszon, fr., drogi kamień polerowany, szczególnie rubin albo granat.
Kabotaż, fr., handel nadbrzeżny; żegluga nadbrzeżna.
Kabotyn, fr., pogardl., lichy aktor, komedjant.
Kabotynerja, fr., aktorzy wędrowni.
Kabrjole — p. Kapriole.
Kabrjolet, fr., lekki jednokonny powozik (fig.); miejsce na przedzie za kozłem woźnicy w karecie pocztowej.
Kabza, gr., worek do pieniędzy; portmonetka; żart., majątek.
Kacabaj, Kacabaja, nm., górne ubranie kobiece, rodzaj mantylki; kaftan watowany, ciepły.
Kacap, ukr., chłop wielkoruski; kupiec wielkoruski.
Kacapka, ukr., forma ż. od Kacap; chustka z gorszej wełny.
Kacerstwo — p. Herezja.
Kacerz, nm. — p. Heretyk; rodzaj sieci do łowienia ryb i raków.
Kacheksja, gr., charłactwo.
Kachektyk, gr., człowiek chory na kacheksję, charłak.
