Kaleki, tur., nadwerężony na ciele a. na umyśle, niedołężny.
Kalembur, fr. — p. Kalambur.
Kalemkiar, fr., zasłona twarzy u kobiet tureckich.
Kalendarium, łć., spis dni w roku z wyszczególnieniem imion świętych, świąt, postów i t. p.
Kalendarz, łć., rocznik, almanach, książka na cały rok wydrukowana, obejmująca kalendarjum, spis dni roku, z podziałem ich na tygodnie, z wymienieniem dni świątecznych i z wykazem świętych, z wykazaniem odmian księżyca, godzin wschodu i zachodu słońca, zaćmień, jarmarków i t. p.; różne informacje, często także dział literacki; k. kartkowy a. do zdzierania = blok, złożony z kartek, z których każda zawiera część kalendarjum na jeden dzień a. na jeden tydzień; k. notatkowy = książka, zawierająca kalendarium i puste miejsca na notatki; koncept z k-a = pospolity, odgrzewany.
Kalendarzyk, łć., książeczka z kalendarzem i do notatek.
Kalendy, łć., pierwszy dzień każdego miesiąca u dawnych Rzymian, stąd kalendarz.
Kalenica, nakrycie z perzu na chałupie; pokrycie dachu snopkami słomy, lepione gliną; szczyt dachu, grzbiet strzechy (f.).
Kalenkar, fr., rodzaj tkaniny indyjskiej malowanej.
Kaleologja, gr., nauka o pięknie.
Kaleotechnika, gr., sztuka zdobnicza.
Kalepin, wielki słownik; przen., znawca języka (od nazw. autora wielkiego słownika Calepinus).
Kalesony, fr., majtki, gacie.
Kaleta, tur., sakiewka, sakwy, woreczek skórzany, zwykle przywiązywany do pasa; mieć węża a. jeża w k-cie = być skąpym.
Kaletka, tur., pochewka, wisząca u pasa, służąca do wkładania w nią osełki do ostrzenia podczas koszenia.
Kalfas, Kajfas, nm., wielka skrzynia przenośna do gaszenia i mieszania wapna.
Kalfataż, fr., cerowanie, zatykanie szpar okrętowych pakułami i zalepianie ich smołą.
Kaliber, nm., średnica otworu walca, rury, broni palnej, miara kuli, pierścień do mierzenia wielkości otworu; podziałka; gatunek, wartość, rodzaj, kształt, wzrost, wielkość.
Kalibrować, nm., wymierzać wielkość podług podanej skali; dobierać, sortować.
Kalibrowy, nm., o średnicy jednakowej w jej całej długości.
Kalif (właściwie Chalif), arab., namiestnik Mahometa, sułtan.
Kalifat, łć., państwo, rządzone przez kalifa: władza kalifa.
Kaligraf, gr., pięknie piszący.
Kaligraficzny, pięknie pisany.
Kaligrafja, gr., sztuka pięknego pisania.
Kaligrafować, gr., pisać pięknie, ozdobnie; żart., pisać pomału z trudem, niewprawnie.
Kalikant, łć. — p. Kalkancista.
Kaliko, Kalikot, fr., rodzaj perkalika cienkiego; gruby perkal groszkowany, używany na oprawy książek, zwany także płótnem angielskim.
Kalikować, łć., naciskać stopami drągi miechów przy organach.
Kalina, krzew z rodziny przewiercieniowatych; owoc tej, rośliny (fig.).
Kalisty, błotnisty, pełen kału.
Kaliszan — p. Kalteszal.
Kaliwo, ziarnko, źdźbło, kiełek; przen., odrobina, krzyna.
