Kambjalny, Kambjerski, wł., przym. od Kambierz; k-e prawo = prawo wekslowe.
Kambjer, Kambierz, wł., wekslarz.
Kambjerstwo, wł., wekslarstwo, bankierstwo.
Kambryjska formacja, najstarsze osadowe warstwy ziemi.
Kambuzja, rodzaj ryby (fig.).
Kamea, fr., kamień drogi, wypukło rzeźbiony, z figurami innej barwy, aniżeli tło (fig.).
Kameduła, łć., zakonnik zmienionej reguły św. Benedykta (fig.); przen., człowiek, unikający towarzystw i rozrywek.
Kameleon, gr., gatunek jaszczurki, zmieniającej barwę przy podrażnieniu (fig.); przen., człowiek zmiennego charakteru, niestały.
Kameleonowy, gr., przym. od Kameleon; przen., zmienny, niestały, mieniący się.
Kamelja, łć., roślina ozdobna z rodziny cistronkowatych, o pięknych kwiatach (fig.); dama z półświatka.
Kameljowate, łć., rodzina roślin dwuliściennych.
Kameljowy, łć., do kamelji się odnoszący; k-a dama = kobieta półświata, kokota.
Kamelor, nm., rodzaj materji z włosa kozy angorskiej
Kamena, łć., muza, jako opiekunka poezji; przen., poezja.
Kamera, łć., biuro, pokój, cela więzienna a. szpitalna; wydział magistratury; wydział sądowy; dawna władza zarządzająca dobrami państwa; k. asfiksyjna = skrzynia do zabijania zwierząt gazem duszącym; k. dezynfekcyjna, urządzenie do niszczenia zarazków w odzieży, tkaninach i t. p.; część aparatu fotograficznego, osłaniająca kliszę po zdjęciu; k. obscura (-sk-), ciemnia optyczna.
Kameralista, łć., biegły w naukach społeczno-prawnych.
Kameralistyka, łć., nauka administracji i gospodarstwa krajowego.
Kameralja, łć., nauki, dotyczące administracji i gospodarstwa krajowego.
Kameralny, łć., przym. od Kamera; k-a muzyka, kwartety albo inne muzyczne zespoły, przeznaczone dla sal niezbyt obszernych; k-e dobra = domeny; k-e nauki = nauki i umiejętności, dotyczące, wewnętrznego zarządu państwa.
Kamerdyner, łć., szatny, pokojowiec, służący, pełniący obowiązki bezpośrednio około pana.
Kamerfrajlina, nm., dama dworska.
Kamerherr, Kamerjer, nm., szambelan.
Kamerjunkier, nm., młodszy szambelan dworu.
Kamerkurjer, nm., goniec dworski, wysyłany w celach państwowych.
Kamerlengo, Kamerling, wł., kardynał, zawiadujący finansami papieskiemi, oraz sprawami Kościoła podczas wyboru Papieża.
Kamerlokaj, nm., lokaj na dworze monarszym.
Kamermuzyka, nm., muzyka kameralna, salonowa.
Komerpaź, nm., paź nadworny, pełniący służbę przy boku monarchy.
Kamerszruba, nm., część u strzelby, zamykająca grubszy koniec lufy.
