Kamerton, nm., ton zasadniczy, według którego stroi się instrumenty muzyczne;, przyrządzili, podający ton zasadniczy, stroik (fig.); przen., nastrój, usposobienie.
Kamerystka, fr., panna służąca, pokojówka.
Kameryzować, wysadzać drogiemi kamieniami.
Kamfina, nm., oczyszczony olejek terpentynowy; nazwa, dawana gdzieniegdzie nafcie.
Kamfora, łć., żywica z drzewa kamforowego a kamforowca (fig.); zniknąć, ulotnić się, jak k-a = zniknąć szybko i bez śladu.
Kamforowiec, roślina z rodziny wawrzynowatych.
Kamgarn, nm., tkanina z lepszej przędzy wełnianej czesanej.
Kamica, choroba tworzenia się kamieni w narządach ciała.
Kamieniarka, żona kamieniarza; bryczka zwyczajna bez resorów z półkoszkami wkładanemi do wasąga.
Kamieniarski, przym. od Kamieniarz.
Kamieniarz, robiący co z kamienia, rzemieślnik, ociosywający kamienia, a. rąbiący kamienie przy szosie; snycerz, pieczętarz.
Kamienica, dom z kamieni; dom murowany; owoc kamionki.
Kamieniczka, zdr. od Kamienica.
Kamieniczne, czynsz.
Kamienicznik, żart., właściciel kamienicy, gospodarz domu.
Kamieniczny, przym. od Kamienica; stróż k.; pan k. = posiadający kamienicę, właściciel domu.
Kamienieć, zamieniać ś. w kamień; twardnieć; stawać ś. nieubłaganym, upartym, nieczułym.
Kamieniołom, miejsce, z którego wydobywają kamienie.
Kamienioznawstwo, część mineralogii, opisująca minerały.
Kamienisty, pełen kamieni, obfitujący w kamienie (deszcz k. = spadek aerolitów).
Kamienny, z kamienia zrobiony, zbudowany, z kamieni złożony, powstały z kamieni (góry k-e = kamieniołomy); przen., kamieniami zadany; mający własności a. pozór kamienia, twardy jak kamień (węgiel k., sól k-a); przen., zimny, nieczuły jak kamień, bezlitosny, zatwardziały; okres k. = okres, w którym ludzie posługiwali ś. narzędziami kamiennemi.
Kamienować, zabijać kamieniami z wyroku; potępiać w opinji publicznej.
Kamień, ciało nieorganiczne, zwykle twarde i ciężkie; głaz prosty albo złożony (k-nie polne); rzucić na kogo k-niem = uznać winnym; potępić, osądzić; bodaj ś. tacy na k-niu rodzili = bodaj takich nigdy nie brakło, kto na ciebie k-niem, ty na niego chlebem = odpłacaj dobrym za złe; k. obrazy = powód do obrazy; trafiła kosa na k. = równy na równego, sprytny na sprytnego; gryźć k-nie = nie mieć co jeść; idzie mu, jak z k-nia = ciężko, z trudem; przen., k. z serca zrzucić = doznać ulgi moralnej; jak k. w wodę = zachować w tajemnicy, zginąć bez śladu; siedzieć k-niem = nie ruszać ś. z miejsca; twardy jak k. = nieczuły; przen., podstawa, fundament (k. węgielny); wyrób z kamienia; przen., k. na k-niu nie zostawić = wszystko zmienić, zburzyć; okres k-nia = epoka przedhistoryczna, w której wyrabiano przedmioty z kamienia, okres kamienny; k. grobowy = nagrobek, płyta nagrobna; na wielki a. gruby k. = w wysokim stopniu, w wielkich rozmiarach (łotr na wielki k.); waga, szczególnie
