Kanibalizm, hiszp., ludożerstwo, krwiożerczość, dzikość, srogość, okrucieństwo.
Kanikularny, łć., upalny; wakacyjny.
Kanikuła, łć., gorące dni, upały; wakacje letnie; pomieszanie zmysłów, wścieklizna, szaleństwo.
Kanjon, hiszp., głęboki jar, głęboki wąwóz górski, wyżłobiony przez rzekę w Ameryce Północnej (fig.).
Kanka, nm., cewka wydrążona, będąca zakończeniem strzykawki.
Kankan, fr., rozpustny taniec francuski z nieprzyzwoitemi giestami.
Kankanista, fr., tańczący kankana.
Kankroid, łć., obrzmienie rakowate.
Kankrologja, łć., opisanie raków.
Kankry, łć., wrzody złośliwe.
Kankryty, łć., skamieniałości raków morskich.
Kanna, łć., rośl. kwiatotrzcina, paciorecznik (fig.).
Kanon, gr., miara, norma, przepis, prawidło; część Mszy Św.; regiestr oddzielnych części Pisma Św., przez Kościół katolicki przyjętych, przepisy prawa kościelnego; w muz. powtarzanie przez głos następny dźwięków głosu poprzedzającego; rodzaj śpiewu chóralnego; podatek gruntowy od dzierżaw wieczystych; w drukar. gatunek dużego pisma; k-ny = tablice drukowane, umieszczone na ołtarzu, zawierające wyjątki z ewangielji i niektóre modlitwy, odmawiane przez kapłana; prawo kościelne.
Kanonada, fr., długotrwałe strzelanie z dział, działobicie.
Kanoniczki, łć., zakon żeński według reguły kanoników.
Kanoniczny, gr., dotyczący kanonów, zgodny z kanonami; k-e prawo = prawo kościelne i religijne zatwierdzone przez Kościół; k-a wizyta = zwiedzanie parafji przez władzę duchowną; godzina k-a= stała godzina modłów u księży katolickich; stała godzina powrotu do domu.
Kanonik, łć., wyższy stopień w hierarchji duchownej katolickiej, członek kapituły; k-cy regularni = zakonnicy Bożego Ciała.
Kanonika, gr., umiejętność należytego stosowania władzy poznawczej; logika Epikura.
Kanonista, łć., znawca prawa i kanonicznego.
Kanonistyka, łć., prawo kanoniczne.
Kanonizacja, łć., uroczyste papieskie uznanie i ogłoszenie za Świętego a. za Świętą.
Kanonizator, łć., papież, decydujący kanonizację.
Kanonizować, gr., ogłaszać uroczyście za Świętego a. za Świętą.
Kanonja, Kanonikat, łć., godność kanonika; mieszkanie kanoników.
Kanonjer, fr., puszkarz, żołnierz przy działach, artylerzysta.
Kanonjerka, nm., duża łódź wojenna, uzbrojona armatami (fig.).
Kanopy, gr., wyobrażenie bożka w kształcie beczki lub dzbana z głową i nogami (fig.).
Kanszyl a. Piżmowiec karzełkowaty, zwierzę ssące z rodziny kanszylów, z rzędu parzystokopytowych, podrzędu przeżuwających (fig.).
