Kapotka, fr., mała kapota; rodzaj kapelusza damskiego.
Kapotowiec, fr., chodzący w kapocie; szlachcic zagonowy.
Kapować, łć., żart., pojmować, rozumieć.
Kapral, fr., starszy podoficer piechoty.
Kaprawieć, Kaprawy, chory na oczy; mający duże grube powieki i brwi krzaczaste.
Kaprawy, dotknięty ciągłem cieczeniem łez.
Kaprjole, wł., skoki, lansady.
Kaprowy a. Kaperski, przym. od Kaper; k. list = upoważnienie, dane przez państwo statkom korsarskim do chwytania okrętów nieprzyjacielskich.
Kapryfolja, Kapryfoljum, łć., bot., wiciokrzew — p. Jerychońska róża.
Kaprys, fr., chimera, grymas, dziwactwo, zachcianka; rodzaj utworu muzycznego.
Kaprysić, fr., mieć kaprysy, dziwactwa, grymasić, być w złym humorze bez widocznego powodu.
Kapryśnik, fr., (for. ż. Kapryśnica); ten, co kaprysi, grymaśnik, dziwak.
Kapryśny, fr., dziwaczny, grymaśny, wybredny.
Kapsla, nm., nakrywka metalowa na korek u butelki, na oś; mosiężne okucie na końcu osi; kapiszon do strzelby; naczynie, forma, foremka.
Kapslówka, nm., strzelba kapiszonówka.
Kapsułka, łć., banieczka, pęcherzyk żelatynowy, zawierający lekarstwo, torebka papierowa do proszków aptekarskich.
Kapszczyzna, czopowe, dawny podatek za prawo wyrobu piwa a. wódki.
Kaptować, łć., zjednywać, ujmować, zniewalać sobie.
Kaptur, łć., nakrycie głowy i policzków, często połączone z resztą ubrania (fig.); daszek nad kominem w kuchni: przykrycie niektórych narzędzi w kształcie wydrążonego stożka; nakrycie głowy ptaka myśliwskiego, zasłaniające mu oczy, inaczej: czapka; konfederacja w dawnej Polsce, zawiązywana na czas bezkrólewia.
Kapturek, łć., zdr. od Kaptur; ubranie głowy kobiet (fig.).
Kapturowaty, Kapturkowaty, łć., podobny do kaptura.
Kapturowy, łć., do kaptura odnoszący; k. sąd = sąd karny czas bezkrólewia.
Kaptywacja, łć., uwięzienie.
Kapuańskie rozkosze, doprowadzające człowieka do zwątlenia, do stracenia dzielności.
Kapucyn, łć., mnich reguły mniejszej św. Franciszka, noszący habit barwy cynamonowej z takimże kapturem śpiczastym (fig.)
Kapucynek, łć., porcja kawy zmieszanej z mlekiem; rodzaj gołębia, z piórkami na głowie w kształcie kapturka.
Kapucynka, łć., mniszka reguły św. Klary; rodzaj strzelby; gatunek małpy(f.).
Kapudan basza, tur., admirał floty tureck.
Kapusta, wł., roślina jadalna z rodziny krzyżowych (fig.); ścięte główki kapusty; liście kapusty siekane; potrawa z tych liści; przen., rąbać a. siekać na k-ę, zrobić z kogo k-ę = rozbić na drobne cząstki, sprawić dotkliwe razy; groch z k-ą = bezładna mieszanina, nieład, zamęt, nieporządek.
