Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/527

Ta strona została przepisana.

Kastel, Kasztel, łć., gród, zamek, mała twierdza; skrzynka, w której robi ś. forma do odlewów.

Kastelara, hiszp., gatunek śliwy.

Kastet, fr., broń w kształcie spojonych pierścieni, wzmacniających siłę uderzenia pięścią; broń, złożona z giętkiej trzciny, z ciężką ołowianą gałką na końcu, lub też z rękojeści z kulą na rzemyku, głowotłuk.

Kastor, łć., rodzaj syberyny; pilśń z sierści bobrowej a. małpiej do wyrobu kapeluszy.

Kastoryna, łć., plusz bawełniany; także cienki materjał wełniany krótko strzyżony.

Kastowość, hiszp., skrupulatne przestrzeganie i trzymanie ś. praw rodowych, przywilejów i stopni w społeczeństwie; sprzyjanie ludziom swego stanu; wyodrębnianie ś.

Kastracja, łć., usunięcie gruczołów płciowych rodnych, trzebienie, wałaszenie.

Kastrat, łć., rzezaniec, eunuch; sztuczny sopranista.

Kastrol, fr., rondel; wysoki kapelusz z dużą obwódką.

Kastrolka, fr., rondelek.

Kastrować, łć., misić, kleścić, pozbawiać jąder, jajników.

Kastygacja, łć., karcenie, biczowanie.

Kasyda, ar., w poezji wschodniej utwór poetyczny o treści rycerskiej, pochwalnej a. żałobnej.

Kasyno, wł., rodzaj resursy, miejsce zebrań i zabaw publicznych, klub.

Kasza, zboże, grubo mielone; krupy ze zboża; potrawa z krup; k. tarta a. przecierana przez durszlak = klejek; k. obwarzana = kasza gotowana z krup gryczanych, przedtem gorącą wodą zaparzonych; przen., k-ę z kim jeść = mieć z kim do czynienia; narobić k-y = pomieszać co bezładnie, zrobić zamęt, zamieszanie, zniszczyć, zmiażdżyć, pokruszyć; napluć komu w k-ę = zelżyć, obmówić; nie dać sobie w k-ę napluć a. dmuchać = nie dać ś. okpić, nie dać przewodzić konni nad sobą; nie zjesz mnie w k-y = nie dam się tak łatwo, nie dam ś. obałamucić; wleźć w k-ę = znaleźć ś. w kłopotliwym położeniu; k-ę na podołku ważyć = być w strachu.

Kaszak, guz w skórze, napełniony masą podobną do kaszy rozgotowanej.

Kaszalot, fr., wieloryb uzębiony z ogromną głową, dostarczający olbrotu czyli spermacetu i ambry, potwal (fig.).

Kaszarnia, oddział w młynie, gdzie wyrabiają kaszę.

Kaszas, braz., wódka z trzciny cukrowej.

Kaszel, kaszlanie, wydech gwałtowny dla wyrzucenia z płuc nagromadzonego tam śluzu, krwi, ropy a. dla wypchnięcia z krtani ciał obcych i t. p.

Kaszelek, mały kaszel, pokaszliwanie.

Kaszerować, nm., oznaczać przekroje modeli, planów, za pomocą kresek i kropek; podklejać papier, karton, okładkę, innym papierem a. tekturą, aby ś. nie paczyły; grzbiet książki napuszczać klejem i oklejać go płótnem.

Kaszetka, fr., opłatek do proszków.

Kaszka, zdr. od Kasza; drobne krupy, potrawa z krup drobnych; przen., k. z mlekiem = lekka praca, łatwa sprawa; drobna k. = młyniec, młynek, rodzaj zabawy dziecinnej.

Kaszkiet, fr., czapka sztywna z daszkiem; kołpak wojskowy (zdr. Kaszkiecik).