Katechetycznie, łć., przysł. od Katechetyczny; k. uczyć = uczyć za pomocą pytań w formie rozmowy.
Katechetyczny, gr., przym. od Katechetyka.
Katechetyka, gr., nauka wykładania religji w formie pytań i odpowiedzi.
Katecheza, gr., nauka religji i katechizmu, szczególnie w pytaniach i odpowiedziach.
Katechizm, gr., popularny podręcznik jakiegokolwiek przedmiotu, ułożony w formie pytań i odpowiedzi, szczególnie zaś do nauki religji.
Katechizować a. Katechizmować, gr., uczyć religji sposobem katechetycznym; wypytywać; dawać naukę moralną, moralizować.
Katechu — p. Areka.
Katechumen, gr., nowo nawrócony, przygotowujący ś. do przyjęcia Chrztu św. a. do pierwszej spowiedzi.
Katechumenat, gr., przytułek a. szkoła dla chcących przyjąć chrześcijaństwo.
Katedra, gr., tum; główny kościół w djecezji, przy którym znajduje się biskup i kapituła; miejsce podwyższone (estrada), z którego profesor lub prelegient wykłada (fig.); przen. posada profesora; k. biskupia = stolica biskupia, biskupstwo; kazalnica, ambona; przen., mówić jak z k-y = uczenie, jak profesor.
Katedralny, gr., przym. od Katedra, k. kościół, tum.
Kategoremat, gr., pojęcie ogólne, rozważane jako gatunek, rodzaj, klasa i t. p.
Kategorja, gr., podział pojęć, z którego stanowiska rozważamy; klasa, dział, rodzaj, gatunek; k-e Kanta: ilość, jakość, stosunek i modalność czyli sposobowość.
Kategorycznie, gr., dokładnie, i ściśle, bezwarunkowo, stanowczo.
Kategoryczny, gr., stanowczy, bezwarunkowy; k. imperatyw = nakaz moralny, za którym bezwzględnie iść należy.
Katelektronus, gr., napięcie elektryczne dodatnie.
Kater, hol., łódź morska, która może być poruszana bądź wiosłami, bądź żaglami, opatrzona masztami ruchomemi, które można podnosić albo spuszczać.
Katera, tur., miecz długi, prosty, wzdłuż konia do kul baki przywiązany, należący do rynsztunku towarzysza husarskiego.
Katerwa, łć., tłum, zgraja.
Katet, gr., w trójkącie prostokątnym ramię kąta prostego, przyprostokątna (fig.).
Kateter, gr., rurka do wypuszczania moczu z pęcherza, cewnik.
Kateteryzacja, łć., stosowanie kateteru.
Katetometr, gr., przyrząd, złożony z drążka pionowego ze skalą i przesuwanej po nim lunety, służący do mierzenia różnic wyniesienia pionowego przedmiotów (fig.).
Katgut, ang., struny odpowiednio przyrządzone, używane do szwów w chirurgji.
Katjon, gr., jon elektrododatni; t. j. związek, zbierający ś. na katodzie podczas elektrolizy.
Katod, Katoda, gr., elektrod ujemny.
Katodalny, gr., przym. od Katod; k-e światło = pochodzące z rozrzedzonych gazów, zawartych w rurce Crookesa, idące od katodu.
Katogan, fr., warkocz związany przy głowie.
