Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/54

Ta strona została skorygowana.

ran: jagnię; skórka jagnięca; nazwa myśliwska bekasa kszyka: przen. = trusia, niewiniątko, pokora; B-ki obłoczki, chmurki białe, kształtem podobne do baranków; futerko z baranków krymskich; gatunek hjacyntów (szafirki); gw. żart. B. egipskie = wszy.

Baranek Boży = Chrystus; B. wielkanocny, wyobrażenie Baranka Bożego, jako symbol Chrystusa (fig ).

Barani, przym. od Baran.

Baranica, rz. ż., barania skóra wyprawna używana na różne wyroby.

Baranieć, głupieć, idjocieć.

Baranina, mięso baranie.

Baraszki, blp., figle, swawola, psoty.

Baraszkować, dokazywać, stroić figle, bawić się, swawolić; próżnować, zabawiać się.

Barbarja, blm., rz. ż., barbarzyństwo.

Barbaryzm, gr., wyraz cudzoziemski w mowie ojczystej niepotrzebnie używany mogący być zastąpiony swojskim; barbarzyństwo.

Barbarzyniec, albo Barbarzyńca, człowiek napoły dziki, nieucywilizowany; tyran, okrutnik.

Barbarzyński, przym. od Barbarzyniec, dziki, nieucywilizowany, nieludzki.

Barbarzyństwo, Barbaryzm, ludzie na poły dzicy; brak cywilizacji; stan napół dziki, dzikość; tyranja, okrucieństwo, zwierzęcość.

Barchan, nm., lekko kosmata tkanina bawełniana.

Barchanowaty, podobny do barchanu, mszysty.

Barchanka, spódnica z barchanu.

Barchanowy, zrobiony z barchanu.

Barczatka, motyl z grupy prządek (fig.).

Barczyć, myśl., postrzelić ptaka w skrzydło.

Barczysty, mający szerokie barki, plecy, pleczysty.

Barć, rz. ż., dziupla w drzewie, gdzie pszczoły się gnieżdżą, ul wydrążony w drzewie (fig.).

Bard, ang., śpiewak, poeta, wieszcz.

Bardon, nm., lutnia, lira.

Bardysz, p. Berdysz.

Bardzo, przysł., (st. wyż. Bardziej), wielce, mocno, nader; usilnie, serdecznie, gorąco, arcy.

Bareljef, fr., płaskorzeźba.

Bareż, fr., gatunek lekkiej, przezroczystej, połyskliwej, wełnianej tkaniny.

Bargiel, Bargieł, zool., p. Kowalik.

Barjera, fr., poręcz odgradzająca.

Bark, w anat. część górna kończyny górnej, składająca się z łopatki i obojczyka: łopatka przednia u ptaków: w lm. B-ki = plecy.

Barka, fr., rz. ż., statek wodny bez masztów do przewożenia zboża, drzewa i t. p. towarów; łódka ozdobna.

Barkarola, wł., pieśń gondoljerów weneckich, gondoljera.

Barkas, hiszp., rz. m., największa łódź przy okręcie.

Barkówki, rz. ż., pióra barkowe, przytwierdzone do barku (łopatki) ptaków.

Barłożyć, wyściełać barłogiem, robić podściółkę; śmiecić, zaśmie-