Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/548

Ta strona została skorygowana.

Klepisko, ziemia uklepana w stodole, gdzie młócą, boisko; podłoga ubita z gliny.

Klepka, deszczułka zwykle wygięta, używana na ściany wyrobów bednarskich; majster k. = człowiek zmyślny, zręczny w małych rzeczach; iron., człowiek psujący wszystko; brak komu piątej k-i w głowie = któremu brak rozumu, głupkowaty.

Klepsydra, gr., dawny przyrząd, złożony z dwuch kieliszków zamkniętych w końcach szerszych, a połączonych z sobą węższemi, w których piasek, przesypując ś., a. woda, przepływając z jednego w drugi, służy do mierzenia czasu (fig.); doniesienie pogrzebowe, nalepiane na murach.

Kleptofob, gr., chory na kleptofobję (forma ż. Kleptofobka).

Kleptofobja, gr., chorobliwa obawa popełniania kradzieży.

Kleptoman, gr., chory na kleptomanię (forma ż. Kleptomanka).

Kleptomanja, gr., chorobliwa skłonność do kradzieży.

Kler, gr., duchowieństwo, księża.

Klerokracja, gr., panowanie kleru.

Klerycki, przym. od Kleryk.

Kleryk, gr., alumn seminarjum duchownego, jeszcze nie wyświęcony na księdza.

Klerykalizm, łć., sprzyjanie duchowieństwu, popieranie interesów duchowieństwa, rządów duchowieństwa; ultramontanizm.

Klerykalny, łć., sprzyjający duchowieństwu, popierający interesy kościoła.

Klerykał, łć., obstający za interesami duchowieństwa, stronnik rządów duchowieństwa; ultramontanin.

Kleszcz, rodzaj pająka, roztocz pasorzytny (fig.).

Kleszcze, rodzaj obcęgów, szczypce, narzędzia różnych rozmiarów i postaci, służące przeważnie do chwytania, przytrzymywania (f.); wziąć kogo w k. = wziąć w kluby, trzymać ostro, krótko; k. raka = rozdwojenie u jego nóg przednich, szczypce, nożyce; drewniane pałąki u chomąta krakowskiego.

Kleszczonogi, mający nogi w kształcie kleszczy.

Kleszczotek, zaleszczotek, pająk z rzędu zaleszczotników (fig.).

Kleszczyć, Kleścić, trzebić, pokładać; kapłonić (koguty), skopić (barany), wałaszyć (konie).

Kleszczyki, zdrob. od Kleszcze, cążki do chwytania naczyń krwionośnych przy operacji (fig.); lewarek do wyrywania zębów.

Kleszy, Klechowski, łć., przym. od Klecha; mniszy, księży.

Kleśniawa, Kleśnica, Kleśniec, rośliny z rodziny obrazkowatych.

Kletryt, gr., skamieniałe drzewo olchy.

Klęczeć, zginać nogi w kolanach do ziemi, opierać ś. na kolanach.

Klęczki, w wyrażeniu na k-ach, w pozycji na kolanach, klęcząc.

Klęcznik, ławeczka do klęczenia z pulpitem na książkę (fig.).

Klęk, drzewo krzywe u radła, kozica.

Klękać, opuszczać ś. na kolana.

Klęknąć, nied. Klękać; paść na kolana, uklęknąć.

Klęska, wielkie nieszczęście, porażka, pogrom, cios; wielka bieda, kara Boska, zniszczenie.

Klęsnąć, zapaść, zaklęsnąć, stęchnąć; grzęznąć.