Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/552

Ta strona została skorygowana.

Kłapeć, pantofel kłapiący, przydeptany; szmat, kawał, strzęp, kawał słomy z dachu oderwany.

Kłapnąć, nied. Kłapać; szczęknąć zębami; zjeść prędko, łyknąć.

Kłapouch, rzecz., Kłapouchy, Kłapouszny, przym., mający długie, obwisłe uszy; przen., osieł (zdr. Kłapouszek).

Kłaść, umieszczać co tak, aby leżało; układać, rozkładać, rozpościerać; k. ubranie = wdziewać na siebie; k. komu w głowę, w uszy = usilnie mu tłumaczyć, uczyć niezdolnego; k. co na oczy komu, poddawać, podsuwać, przywodzić; k. znaki przestankowe = używać ich; k. orzeczenie po podmiocie = umieszczać jedno po drugiem; przen., k. obowiązek = zobowiązywać, zniewalać do spełnienia; k. podpis, napis = pisać go; dawać, poświęcać (k. duszę, życie); k. w co = wkładać, wsuwać, pokładać, składać, widzieć co w kim, czym; k. fundament = zakładać go, dawać; zakreślać, ustanawiać, zaznaczać (k. kres); k. areszt na kim, na czym = aresztować; k. ś., kłaść siebie, układać się, pokładać się.

Kłąb (-ębu), nici, sznurek, zwinięte w kulę; zwój, zwitek, krąg, splot, gęsta zwartość unosząca ś. do góry dymu, pary, kurzu; bałwan, fala, wał; okolica stawu biodrowego, wypukłość karku — p. Kłącze.

Kłącz a. Korzeniak, łodyga podziemna; rośliny, rosnąca poziomo (fig.).

Kłącze, źdźbło ziół, na którym rosną, łodyga (fig.); k. kwiatu = szypułka.

Kłębacz, gatunek czosnku.

Kłębek, Kłębuszek, zdr. mały kłąb, mały zwój nici, sznur a, rodzaj miękkiej poduszeczki z waty do przykładania, do naciskania; po nitce do k-ka = po śladach do prawdy.

Kłębiasty, kształtu kłęba, zbity w kłęby.

Kłębić, zbierać w kłąb, silnie poruszać; k. ś., kotłować ś., przewracać ś., piętrzyć ś. kłębami, kipieć, wzdymać ś., falować.

Kłębowaty, kulisty.

Kłobuczka, w bot. rośl. z rodziny baldaszkowatych.

Kłoć, w bot. rośl. z rodziny ciborowatych, słoma z tej rośliny (fig.).

Kłodap. Kłoć; dolna grubsza część pnia, ucięta przy korzeniu, kawał drzewa ciężkiego; walec do równania ziemi; pniak z otworami na nogi przestępcy, dyby; fasa, duża beczka do rzeczy płynnych a. suchych, dawna miara płynów = 62 garncom; dawna miara rzeczy sypkich = 4 korcom; zamek wiszący, kłódka.

Kłodzina, pniak pozostały po odciętym drzewie, odziemek; pień drzew nierozgałęzionych, naprz. palm.

Kłokoczka, roślina z rodziny kłokoczkowatych (fig.).

Kłonica, drążek, umocowany jednym końcem na końcach osi, a drugim podtrzymujący półkoszki, drabiny a. skrzynie wozu (fig.); drążków takich u wozu jest cztery.

Kłonić, nakłaniać, usposabiać, namawiać; pochylać, zniżać; k. ś. nachylać ś., zniżać ś., chylić ś., zbliżać ś. do czego; przen., skłaniać ś., przechylać ś. na korzyść czego.

Kłopot, niepokój z powodu trudności; troska, zgryzota, frasunek; niepewność, niezdecydowanie.