ceniania stopnia i siły zabarwienia roztworów (syropu, soku itp).
Kolorysta, łć., malarz, którego obrazy odznaczają się świetnym kolorytem; w fabryce tkanin chemik, nadający barwy i desenie tkaninom; blagier, łgarz.
Kolorystyka, Koloryt, łć., umiejętne zestawienie barw w obrazie, ubarwienie; różnica głosów w instrumentach muzycznych.
Koloryzator, łć., kolorujący farbami rysunki i ryciny.
Koloryzować, łć., upiększać rysunek barwami; ubarwiać (w opowiadaniu), okłamywać, blagować.
Kolos, gr., coś bardzo wielkiego o kształtach olbrzymich, posąg olbrzymi, olbrzymia postać, ogrom, wielki gmach.
Kolosalny, gr., olbrzymi, ogromny, gigantyczny; wielki, nadzwyczajny, zdumiewający, potężny.
Kolosseum, łć. — p. Kolizeum.
Kolportaż, Kolporterja, fr., obnoszenie i sprzedawanie książek oraz innych towarów po domach.
Kolporter, fr., obnoszący po domach i sprzedający książki i in. towary i t. d.; rozszerzający jakie wiadomości.
Kolportować, fr., roznosić co na sprzedaż, rozpowszechniać, rozgłaszać, przynosić (wiadomość).
Koltelata, wł., walka na noże.
Koltryna, wł., zasłona, opona.
Kolubryna, łć., dawna ciężka, długa armata.
Kolumbarjum, łć., starożytny grób rzymski, gdzie w niszach w ścianie stawiano urny z popiołami zmarłych.
Kolumna, łć., słup, filar (fig.), obelisk (fig.) oddział wojska; łam, szpalta; pojedyncza stronica książki lub gazety; rząd liczb jednych pod drugiemi; przen. podpora; k-y państwa: wielcy ludzie w państwie, ludzie rozumni; k. pacierzowa = kręgosłup, stos pacierzowy albo kręgowy; k-y Herkulesa = góry, między któremi jest cieśnina Gibraltarska.
Kolumnada, fr., rząd słupów cz. kolumn, zdobiący jaką budowlę; korytarz, utworzony z szeregu słupów (kolumn), galerja (fig.).
Kolury, gr., koła wrębne, dwa wielkie koła sfery niebieskiej: jedno przechodzi przez punkty równonocne, drugie przez punkty przesilenia letniego i zimowego, i przecinają się na biegunach.
Koluszka cz. Rogatka, ryba, gatunek ciernika (fig.).
Koluzja, łć., tajna zmowa w celu wprowadzenia w błąd osób trzecich; podejście.
Kolza cz. Kapustnik, roślina krzyżowa z rodziny kapusty (fig.).
Kołacz, duża bułka podługowata z mąki pszennej a. żytniej; placek okrągły z serem, robiony na Wielkanoc.
Kołat, odgłos kołatania, stukot.
Kołatać, pukać, stukać, uderzać, dobijać ś.; turkotać, tętnić (serce kołacze); przen., k. do kogo = zwracać ś., udawać ś. z prośbą, uciekać ś; k. kogo = bić, okładać, razić; k. kogo, czym = kłopotać, turbować, niepokoić; k. ś., robić łoskot; tłuc ś., poniewierać ś., tułać się, włóczyć się.
Kołatek, zool., chrząszcz pięcioczłonkowy z rodziny czerwotoków (f.).
Kołatka, Kołatek, to, czym ś. kołacze, grzechotka; klekotka, używana w ko-
