Komentarjusz, łć., pamiętnik, notatnik.
Komentarz, łć., objaśnienie; uwagi i przypisy, objaśniające coś trudno zrozumiałego, dopełnienie.
Komentarzowy, łć., uzupełniający, wyjaśniający.
Komentator, łć., objaśniający mniej zrozumiałe pisma, dzieła; robiący przypisy objaśniające, uzupełniające.
Komentować, łć., wyjaśniać, opatrzyć przypisami.
Komera, fr., kumoszka, baba gadatliwa i plotkarka.
Komeraż, fr., plotka siejąca waśń, niezgodę, nieporozumienie.
Komerażnica, fr., kobieta, robiąca komeraże.
Komerażować, fr., robić plotki, siać nieporozumienie, waśnić.
Komercjalizacja, łć., uhandlowienie (kraju, miasta, przedsiębiorstwa).
Komercjalny, Komercyjny, fr., handlowy, kupiecki.
Komers, nm., zebranie studentów niemieckich w piwiarni, pohulanka; k., fr., spółka, stowarzyszenie; gra towarzyska.
Komersowy, fr., przym. od Komers; k-e gry = gry karciane towarzyskie niehazardowe, w których niema stawek na pojedyncze karty.
Komes, łć., w dawnej Polsce, rządca prowincji, miasta a. zamku (dosł. hrabia).
Kometa, gr., ciało niebieskie, krążące dokoła słońca po bardzo wydłużonej elipsie, gwiazda mglista, ciągnąca za sobą smugę światła, tak zw. ogon, warkocz a. miotłę (fig.).
Kometografja, gr., opisanie komet.
Kometologja, gr., nauka o kometach.
Komeżka, łć., zdr. od Komża.
Komfort, ang, wygody życia, urządzenie dostatnie, wytworne i eleganckie, wykwint.
Komicje, łć., zgromadzenie obywateli daw. Rzymu dla wysłuchania wniosków kapłańskich, tyczących ś. religji oraz rozstrzygnięcia spraw państwowych; w dawnej Polsce zjazdy rolnicze.
Komiczny, łć., zabawny, śmieszny, wzbudzający wesołość.
Komięga, nm., statek czworoboczny do spławu zboża na rzece, krypa, galar, łódź.
Komik, gr., aktor, grający role śmieszne, zabawne, wywołujące śmiech; przen., człowiek pobudzający innych do wesołości.
Komika, Komizm, Komiczność, gr., zdolność rozśmieszania, tkwiąca w kim a. w czym.
Komiliton, łć., współżołnierz, towarzysz broni.
Komin, łć., kanał przeprowadzony od pieca, od kuchni, fabryki (f.), którym dym wychodzi nazewnątrz; koniec tego kanału, wychodzący nad dach; urządzenie z kanałami i wylotem do komina, na którym palą ogień i gotują; patrzeć, gdzie ś. z k-a kurzy = wypatrywać, gdzieby ś. można pożywić.
Kominek, łć., zagłębienie w ścianie, pokoju, przy podłodze, z kanałem kominowym, do palenia drzew, węgli (fig.); k. do lampy = szkło, cylinder szklany do lampy; rura w samowarze, do której wkłada ś. węgle; sus, podskok, wywinięcie kozła (o zającu); wybieg, fortel; chodzić po k-kach = patrzeć, z którego komina ś. ku-
