Komonica, roślina z rodziny motylkowatych (fig.).
Komora, gr., izba, alkierz, pokój bez pieca, spiżarnia, garderoba, schowanie; przegroda; jama; urząd celny do pobierania cła od towarów; puste miejsce w kopalni, pozostałe po wybraniu pokładu; miejsce w broni gdzie ś. kładzie nabój; w myśl., piersi dzikiego zwierza jako cel strzałów myśliwca; w ciemnia optyczna; k. solna = skład soli.
Komorne, gr., zapłata za mieszkanie.
Komornica, kobieta, nie mająca własnej chaty, lecz mieszkająca u kogo na komornym.
Komornik, gr., urzędnik do wykonywania Wyroków sądu, dotyczących dłużników; komisarz sądowy; dawniej przełożony nad komorą monarszą, szambelan; mieszkający „na komornym“, lokator; sublokator.
Komosa, roślina z rodziny komosowatych (fig.).
Komosić, ukr., narowić (konia) k. ś., srożyć ś., gniewać ś., dąsać ś., ociągać ś., bałamucić.
Komosowate rośliny, rodzina roślin dwuliściennych.
Komośliwy, ukr., narowny; niespokojny, burzliwy.
Komórka, gr., schowanko, składzik, izdebka; wygódka, ustęp; przegródka; nazwa tworów pęcherzykowatych, z których składa ś. organizm: k. zwierzęca i roślinna (fig.); k. sercowa = przegródka sercowa; k-a pszczelna = przegródka sześciokątna ulepiona z wosku przez pszczoły, z których składa ś. plaster w ulu; k-i do wynajęcia = rodzaj gry dziecięcej; (zdr. Komóreczka).
Komórkowaty, Komórkowy, gr., podobny do komórek, składający się z komórek; pełen komórek, przegródek, poprzegradzany.
Kompacissent, fr., współczujący jakiejś sprawie a. osobie, sympatyk.
Kompakt, łć., ścisły.
Kompakty, łć., paragrafy, artykuły; umowy, układy.
Kompan, Kompanjon, łć., towarzysz, kolega.
Kompanijka, łć., wesołe zebranie towarzyskie, zabawa, pijatyka.
Kompanja, łć., towarzystwo, spółka, stowarzyszenie handlowe; oddział piechoty (100 do 200 ludzi); grono pątników, idących do miejsca świętego; zebranie towarzyskie, grono bawiących ś. wspólnie ludzi, grupa ludzi (dobrana, wesoła k.).
Kompanjon, fr., wspólnik, uczestnik.
Kompańczyk, łć., kozak rejestrowy.
Komparacja, łć., porównanie.
Komparent, łć., strona, osobiście stawająca, np. w sądzie.
Kompars, fr., aktor, grający niemą a. podrzędną rolę na scenie, figurant, statysta; przen., człowiek, nie odgrywający żadnej ważniejszej roli w życiu, przeciętny, pospolity, mierny.
Kompartyment, fr., ozdoby boczne na tarczy herbowej; część wynikła z symetrycznego podziału powierzchni; przegródka (np. w szufladzie); część mieszkania (np. pokój); część wagonu (przedział); miejsce, pomieszczenie.
Komparycja, łć., stawiennictwo osobiste strony przed sądem; początkowy ustęp podania do sądu, wymieniający strony, wytaczające sprawę.
Kompas, łć., busola morska, zegar słoneczny (fig.).
